ochrony dobra kultury nie jest wyłącznie obowiązkiem sił zbrojnych. W czasie pokoju, państwo ma podjąć środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa tych obiektów w razie konfliktu zbrojnego. Gdy wybucha wojna, odpowiedzialność za ich ochrony jest dzielona przez państwo i wojsko, a jeśli stan jest zajęty, przez okupacyjne wojska, jak również. Zbrojna siła, czy państwa lub okupanta, nie powinien używać kawałek dziedzictwa kulturowego dla celów wojskowych, ani do żadnych celów, które mogłyby narazić go na niebezpieczeństwo. Największa
Podobnie jak w użytku godła Czerwonego Krzyża w celu identyfikacji szpital, Konwencja haska z 1954 roku ustanowiła godło sygnalizujący dóbr kultury (patrz po prawej). Trzy z symboli ułożonych w trójkąt (dwa powyżej, jeden poniżej) wskazuje chronione dobra kultury. Sam jeden symbol oznacza osobę zatrudnioną w ochronie dóbr kultury. Największa
okupantem nie może eksportować dobra kultury z terytorium okupowanego, a te elementy nie mogą być oferowane ani domagał się odszkodowań na zamknięciu z wojna. Największa
W kwietniu 2002 roku, 103 kraje nie podpisały to porozumienie. Największa Konsekwencje naruszenia Największa
Przed omówieniem kary z naruszeniem, powinniśmy zdefiniować, do których stosuje się te przepisy. Jak się okazuje, określenie tematów zasad prowadzenia wojny jest dość trudne. Największa
Jest zrozumiałe, że konwencje dotyczą sił zbrojnych wszystkich państw, które ratyfikowały konwencje. Ale to nie jest ostatnie słowo. Dokumenty Haga stwierdzić, że prawo ubiegać " nie tylko do armii, ale także milicji i oddziałów ochotniczych, " że:
To jest ten ostatni warunek sprawia, że definiowanie stosowania tych przepisów nieco trudne. W ramach państw członkowskich, wszystkich oficjalnych armii i wszystkich nieoficjalnych armie, które spełniają wymagania wymienione powyżej muszą stosować się do zasad i są chronione przepisami; ale jeden z warunków wymienionych powyżej jest przestrzeganie zasad. Tak więc wydaje się, że postanowienia konwencji stosuje się do sił, które następują konwencje. Największa
Zarówno konwencji haskiej i genewskiej poruszenia tematu penalizacji, ale nie stanowi w szczególności sposób, w którym sprawca powinien zostać osądzony i ukarany. Pierwsza Konwe
