W 1701 roku Sąd wydał przywilej Connecticut dla "Collegiate School." Pierwszym rektorem (szef studia) był Abraham Pierson, duchowny całego Zgromadzenia, która rozpoczęła zajęcia w przyszłym roku (obecnie w Killingworth Clinton). Szkoła przeniosła się do Saybrook w 1707 roku oraz w 1716 r New Haven, w Elihu Yale angielskiego kupca i filantropa, towar i zdobyłem książek do szkoły, a w 1718 roku swój pierwszy budynek został nazwany Yale College. W 1745 roku szkoła została przemianowana na "Prezydent i Fellows Yale College." Największa
W 1792 roku gubernator Connecticut, gubernatora porucznika i sześciu senatorów państwowych zostały wykonane członkowie korporacji lub organu zarządzającego. W 1872 roku sześciu senatorów zostały zastąpione przez sześciu absolwentów Yale wybieranych przez absolwentów. W 1887 roku stan Zgromadzenie Ogólne zezwolenie instytucji do używania nazwy "Uniwersytet Yale." Największa
Podane rektorzy i prezydenci Yale obejmowały dwa Tymoteusza dwights Theodore Dwight Woolsey, Noah Porter i James Rowland Angell. Absolwenci Yale to Nathan Hale, Eli Whitney, John C. Calhoun, Samuel FB Morse, William Taft, Roberta Tafta, Sinclair Lewis, Stephen Vincent Bent, Robert M. Hutchins, George Bush i Williama J. Clintona i Hillary. 
[1] [2]