Rosja zobowiązała się pełnego wsparcia dla Serbii i nakazał mobilizację 25 lipca następnego dnia, sir Edward Grey brytyjski zagranicznych Minister zaproponował konferencji wielkich mocarstw w celu rozwiązania kryzysu, ale Austro-Węgry nie chciał uczestniczyć. W dniu 27 lipca Francja nakazał mobilizację na rzecz Rosji. W dniu 31 lipca Niemcy dał Rosji ultimatum, że jeśli Rosja zagroził mobilizacji nie unieważnić swoje rozkazy mobilizacyjne w ciągu 12 godzin. Największa
Austro-Węgry wypowiedziały wojnę Serbii w dniu 28 lipca, a potem zaczął ostrzał Belgradu (stolica Serbii) , Rosja nie odpowiada na niemieckim ultimatum. Niemcy wypowiedziały wojnę Rosji w dniu 1 sierpnia, a na 3 sierpnia Francji, Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę Niemcom na 3 i 4 sierpnia, odpowiednio. Austro-Węgry wypowiedziały wojnę Rosji na 6 sierpnia Największa na planie kampanii
Do pewnego stopnia, każda większa moc rozwinęła plany wojskowe dla wojny kontynentalnej. Niemcy miały najbardziej szczegółowe plany. Hrabia Alfred von Schlieffen, szef niemieckiego sztabu generalnego od 1891 roku do 1905 roku, rozwinął strategię inwazji Francji i założyli harmonogram ruchach wojsk i operacji. Największa
Plan Schlieffena, jak się pojawiła być znany, zwany przez duże siły do marszu na zachód przez Belgię, a następnie na południe, do Paryża. Małe siły byłyby rozmieszczone na granicy francuskiej zwabić francuskiej przodu, powodując ich narażać ich skrzydło zachodnie i tył. Schlieffen obliczył, że Rosja będzie zmobilizować się bardzo powoli, więc nie stwarzające zagrożenia dla wschodniej granicy Niemiec aż po operacje na zachodzie zostały zawarte. Następnie, Niemcy mogą okazać swoje siły w kierunku Rosji. Największa
Plan Austro-Węgier było zamontować skoordynowanej ofensywy austriacko-niemieckiej na wschodzie wbić Rosję z wojny. Jednak dowództwo przyjął Plan Schlieffena i zgodziła się zawierać Rosja natomiast Niemcy starali się zdobyć szybkie zwycięstwo na zachodzie. Największa plany
we Francji były znacznie mniej szczegółowe niż w Niemczech.
