W 1916 Pershing kazano prowadzić karne ekspedycji do Meksyku do "prowadzenia i rozpraszania" pasmo Villa, który najechał Columbus, Nowy Meksyk. Podczas kampanii 10 miesięcy wojska Pershing miał starć z wojskami federalnymi Venustiano Carranza, ale unikać angażowania się w wojnę. Villa nie został złapany, ale jego zespół już nigdy nie był zagrożeniem. Największa AEF Dowódca
Nazwany dowodzić A.E.F. w I wojnie światowej, Pershing przybył do Francji w dniu 13 czerwca 1917 roku otrzymał stopień generała, armii narodowej, tymczasowy termin. Pershing nalegał na budowanie osobną armię amerykańską, pomimo ciągłej presji ze strony Brytyjczyków i Francuzów o uwzględnienie swoich żołnierzy do własnych jednostek jako zamienniki. Jednak, gdy niemiecki atak od marca 1918 roku, przedarł linii alianckich, odwrócił się na jego pełną siłą do marszałka Ferdynanda Focha, Naczelnego Dowódcy. Pershing zaplanowali kontratak w Marne w lipcu. USA 1 Armia została zorganizowana dla ofensywy St. Mihiel we wrześniu. Moza-Argonne obraźliwe, podejmowane na wniosek Foch, zdenerwowany niemieckie umocnienia w punkcie najbardziej wrażliwych. Największa późniejszych latach
Pershing był szefem sztabu armii, 1921-24, a następnie wycofał się z czynnej służby. Został mianowany przez prezydenta Coolidge jako przewodniczący komisji, rozstrzygać spór Tacna-Arica pomiędzy Peru i Chile. Pershing był również przewodniczącym amerykańskiej Komisji Zabytków bojowe. Pisał moje doświadczenia w wojnie światowej (1931), która otrzymała nagrodę Pulitzera w historii. Największa
[1] [2]