Głównym punktem powojenna Dziesięć lat został osiągnięty w 1928 roku, gdy sekretarz stanu USA Frank Kellogg i francuski minister spraw zagranicznych Aristide Briand wezwała państwa świata do Paryża, aby podpisać honorowe oświadczenie, że nigdy więcej nie uciekać się do wojny jako środka rozwiązywania sporów między nimi. Pakt został podpisany w Paryżu przez ponad 60 państw, w tym przedstawicieli Włoch, Niemiec, Japonii i ZSRR (z których każdy będzie uruchomić wojny agresji w 1930 roku). Największa
kruchości istniejący porządek został wystawiony w 1929 roku nagle przez poważnego kryzysu gospodarczego. Gospodarka światowa nigdy nie wrócił do pełni zdrowia po 1919 roku, ale prężny amerykański boom 1920, zasilanych oczekiwania bezpiecznej przyszłości handlu, nie maskowany podstawowych problemów. Gdy wybuchła Udział bańka spekulacyjna na Wall Street w październiku 1929 roku, wpływ był katastrofalny. Desperate amerykańskich kredytodawców próbował przywołać swoje pieniądze w kraju i za granicą, prowokując falę bankructw i powszechne bezrobocie. Ortodoksja ekonomiczna głoszona cięcia w czasie i cięć na wydatki na punkty kryzysu. Ponieważ rządy starał się zrównoważyć swoje budżety i bilansu płatniczego, dalsza fala kryzysu gospodarczego następuje. Największa
spirala nie została wstrzymana na jakiś czas. Światowy handel spadł o 60 procent od 1928 do 1932 roku, a bezrobocie na całym świecie szacunkowo 40 mln pracowników. Słabszych gospodarkach, już dotknięte wojennych strat i kryzysu inflacyjnego, cierpiał najbardziej. W Niemczech 30 procent siły roboczej był bezrobotny od 1932 roku, a produkcja przemysłowa zmniejszyła się o połowę. Nie chcąc uczcić długów za granicą, Niemcy w obliczu poważnych problemów. Został uratowany tylko dzięki decyzji amerykańskiego z
