Taylor, Maxwell D. (Davenport) (1901/87), oficer armii USA. Taylor grał główną rolę w kształtowaniu strategii amerykańskich wojskowych i dyplomatycznych w okresie zimnej wojny. Rozwinął doktrynę "elastycznego reagowania" ograniczone stosowanie siły wojskowej w realizacji celów polityki zagranicznej. Był szefem sztabu armii, 1955-59; Przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów, 1962-64; ambasador w Wietnamie Południowym, latach 1964-65; i specjalny doradca prezydencki na wojsku i dyplomacji, 1965-69. Największa
Taylor urodził się w Keytesville, Missouri. Jest absolwentem West Point w 1922 roku podczas II wojny światowej dowodził 101. Airborne Division, 1944-45. Był kierownikiem West Point, latach 1945-49; szef sztabu Sił Amerykańskich w Europie, 1949-51; i dowódca sił US Army i ósmy ONZ w Korei, 1953. swoich wspomnieniach, mieczy i lemieszy, zostały opublikowane w 1972 roku