Braddock, Edward (1695? -1755), Brytyjski generał, który doprowadził fatalny atak w wojnie z Indianami i Francuzami. Jeden z jego współpracowników był młody George Washington. Braddock urodził się w Perthshire w Szkocji. W 1710 roku wstąpił do Gwardii Coldstream. Służył w kilku aktywnych kampanii, kiedy został mianowany generał major w 1754 roku i dowódca naczelny wojsk brytyjskich w Ameryce Północnej w 1755.
W 1755 roku Walne Braddock przyniósł dwa pułki do amerykańskich kolonii do kierowania francusku od górnej Ohio River Valley. I innych kolonistów Wirginii dołączył do niego. W czerwcu 1755 roku poprowadził 2200 mężczyzn z Fort Cumberland (na miejscu, co jest teraz Cumberland, Maryland) w stronę francuskiej Fort Duquesne (Pittsburgh, Pensylwania). Jego ludzie mieli wyciąć drogi i budować mosty. Jedna droga stała się początkiem krajowego lub Cumberland, Road. Największa
Aby przyspieszyć marsz, Braddock opuścił większość swojego bagażu pociągiem, pod silną strażą, około 25 mil (40 km) z Fort Duquesne. On i Waszyngton poprowadził około 1300 ludzi przez pustynię. Największa
O 10 mil (16 km) z Fort Duquesne zostali zaatakowani przez około 70 żołnierzy francuskich, 150 Kanadyjczyków i 650 Indian. (Strona jest teraz Braddock, Pensylwania.) Waszyngton poradził Braddock do walki Indian-Moda, strzelając zza drzew. Przeszkoleni w otwartej wojny Europy, Braddock że takiej taktyki unmilitary i przechowywane swoich żołnierzy w szyku. Ponad jedna trzecia jego ludzi zginęło, a jedna trzecia rannych. Braddock, próbując zmobilizować swoje wojska, otrzymał śmiertelną ranę. Największa