Wojna króla Wilhelma, 1689/97, wojnę między angielskim i francuskim w Ameryce Północnej. Był to pierwszy z tzw Intercolonial Wars, w którym Anglia i Francja walczyły o dominację w Ameryce Północnej. To wziął swoją nazwę od Wilhelma III Anglii i był amerykański faza wojny Wielkiego Sojuszu w Europie. Wojna rozpoczęła się od ataku trzech stykach przez Francuzów i ich sojuszników na angielskich indyjskich osiedli kolonialnych. Oni nalot Schenectady, Nowy Jork; kilka wiosek wzdłuż granicy kanadyjskiej w New Hampshire i Maine; i osiedli wzdłuż wybrzeża Maine. Wiele koloniści zostali zmasakrowani przez Indian.
szerzenie terroru w całej północnych koloniach angielskich. Koloniści pierwszy odwet wysyłając flotę, dowodzony przez Sir William Phips, do ataku na francuski Fort Port Royal, Acadia (obecnie Nowa Szkocja), w roku 1690. Po zdobyciu Port Royal, Anglicy przygotowali połączeniu lądowych i morskich ataku na Quebec, chcąc uchwycić francuskiej Kanady. Kiedy ich armia 2000 została rozproszona przez Francuzów, flota zawrócił. Obie strony kontynuowała naloty granicznych, ale bez większych rezultatów. Największa
Traktat Ryswick w 1697 wrócił Port Royal w języku francuskim. Z początku Wojna królowej Anny trzy lata później, walka została wznowiona. Największa