Archeologiczne dowody wskazują, że obszar, który obejmuje to, co jest teraz na Wyspie Księcia Edwarda była zamieszkana już w 8500 pne W czasie Europejskiego odkrycia w 16 wieku naszej ery, MicMac Indianie plemienia nomadów, łowiectwo i rybactwo, mieszkali tam. Jacques Cartier Francji osiągnął wyspę w 1534 roku W 1603 roku, został nazwany Ile St. Jean od Samuel de Champlain. Wyspa była miejscem społeczności rybackich, ale mało stałego osadnictwa, dopóki traktatów podpisanych z Utrechtu, w okresie od 1713 do 1715 roku, przyznawane Acadia (Nowa Szkocja) do Wielkiej Brytanii. Wiele Acadians, chcąc pozostać pod panowaniem francuskim, przeniósł się do wyspy. Największa
Brytyjski chwycił Île Saint Jean w 1745 roku i trzymał go na trzy lata. W 1758 roku, podczas wojny z Indianami i Francuzami, zajęli go na stałe, a większość z Acadians były rozproszone. Dziurawiec, jako wyspa stała się znana, została załączona do Nowej Szkocji w 1763 roku W 1769 roku, to było robione oddzielną kolonię, z Charlottetown jako kapitał. Wiele Szkoci przyszedł do kolonii w 1770, a duża liczba uchodźców torysów ze Stanów Zjednoczonych osiadł tam po wojny o niepodległość. W 1798 roku nazwa została zmieniona na Wyspie Księcia Edwarda. W 1803 roku hrabia Selkirk osiedlił 800 szkockich imigrantów na wyspie. Największa
Chociaż rozwój gospodarczy był powolny, rolnictwo, ciężki i stoczniowy okazały się opłacalne, a kolonia rosła. W 1864 roku, kolonialne konferencji, które doprowadziły do Konfederacja Kanady (1867) odbyła się w Charlottetown. Wyspa Księcia Edwarda, jednak nie przyłączył się do konfederacji, aż 1873 roku Kanadyjski rząd następnie dostarczone pieniądze na zakup z wielu angielskich właścicieli ziemskich, którzy nieobecnym posiadanych większość wyspy i wchłonąć długu zaciągniętego na budowę kolej trans-wyspy.
Gdy era ciężki i drewnianych statków minęło, województwo spadła ekonomicznie, a ludność nie rosną. Chociaż wiele z Kanady przeszedł wielką wzrostu gospodarczego i dywersyfikacji w 20 wieku, Prince Edward Island pozostawała zależna od drobnego rolnictwa i rybołówstwa. Turystyka stała się ważnym czynnikiem w dekadach po II wojnie światowej, ale ogólny wzrost gospodarczy był powolny. W 1970 roku i 1980 roku, nie był znaczący rozwój przemysłowy. Po wyborach z 1993 roku, kandydat Partii Liberalnej Katarzyna Callbeck został premi
[1] 