Thomas Babington Macaulay Największa
Macaulay, Thomas Babington, pierwszy baron Macaulay od Rothley (1800/59), angielski pisarz i polityk. Jego głównym dziełem literackim był Historia Anglii z przystąpienia Jakuba II (tomy 1 i 2, 1849, 3, 4, 1855, 5, 1861). To był natychmiastowy sukces; czytelnicy znaleźć go jako wciągającą, jako fikcję. Macaulay miał formalnego i imponujący styl, który był podziwiany w swoim czasie. Jego pisarstwo było jasne, kolorowe i imponujące w jego mocy, narracji i bogactwo szczegółów. Jednak Macaulay był uparty i jego poglądy były często wpływem jego protestanckich Whig i uprzedzeń. On również miał tendencję do przeceniania jego punkt i dźwięk pompatyczny. Największa
W 1823 roku rozpoczął swoją literacką Macaulay karierę składek do Rycerskiej Quarterly Review. Wkrótce został poproszony, aby pisać artykuły do Edinburgh Review. Pierwszy z esejów dla Edinburgh Review był na Milton (1825). Inne dane omówił zawarte Oliver Goldsmith, James Boswell, Francis Bacon, a Pan Clive. Eseje były pełne błędów i wadliwego wyroku, ale pilne, deklamacyjną stylu Macaulay jest, pewność siebie, i dowcip zjednała mu do czytania publicznych. Macaulay Składki do Edinburgh Review ponad dwie dekady zostały zebrane i opublikowane jako krytyczny i esejów historycznych (1843). Największa
Po podróży do Włoch napisał kładzie starożytnego Rzymu (1842), poematy narracyjne prostotą, że balladlike czynienia z epizodów z historii Rzymu. Spośród nich, "Horatius" jest prawdopodobnie najbardziej znany. (Największa
Macaulay urodził się w Leicestershire, syna filantrop i reformator społeczny. Macaulay zaczął czytać w wieku lat trzech, a zaczął pisać historię o siódmej. W 1818 roku wstąpił do Trinity College w Cambridge. Został przyjęty do baru, w 1826 roku, ale nigdy nie praktykował Największa
eseje Macaulay przyniosła mu awans polityczny W 1830 roku wstąpił do Izby Gmin;... jego przemówienie na poparcie Reform Bill 1832 cieszyły się dużym uwagę ile się członkiem Rada Najwyższa Indii (1834/38) Macaulay nie cenna praca na stworzeniu systemu edukacji i tworzenia nowego kodeksu karnego. Po powrocie do Anglii pełnił różne prestiżowe stanowiska w rządzie i na Uniwersytecie w Glasgow. On został uczyniony peer, w 1857 roku
Macaulay został pochowany w Poets 'Corner w Westminster Abbey. Największa