Fryderyk stworzył silną monarchię na Sycylii, gdzie zachęca handlu, zreformować system podatkowy, i ustanowił kodeks praw. Jako cesarz rzymski, jednak nie zrobił nic, aby sprawdzić rosnącą autonomię niemieckich książąt i nie udało się w próbach dochodzić swojego władzę nad lokalnych władców w wielu północnych miast włoskich. Od połowy 1220 Frederick był niemal nieustannie w konflikt z papiestwem, które często sprzymierzonego z północnych Włoch przywódców przeciwko niemu. W 1248 roku, w swoim ostatnim znaczącym kampanii Fryderyk poniósł klęskę od północnych Włoch w Parmie. Spędził ostatnie lata w południowych Włoszech. Jego następcą został jego syn Conrada, który był ostatnim Staufów cesarz. Największa
Fryderyk był zainteresowany w języku arabskim i kultury bizantyjskiej i wspierane pracy wielu uczonych i artystów. W 1224 roku założył Uniwersytet w Neapolu. Największa Fryderyk III
(1415/93), książę Styrii od 1435, król Niemiec (jako Fryderyk IV) i cesarza rzymskiego z 1440 i arcyksięcia Austrii od 1463 roku . Udało mu się jego dalekiego kuzyna, Habsburg Albert II, jako głowa rodu Habsburgów w 1439, aw następnym roku został wybrany na króla Niemiec i cesarza. Fryderyk był ostrożny, aby utrzymać imperium w pokoju z sąsiadami, ale niewiele zrobił, aby stłumić lokalne konflikty w cesarstwie. Powiększył panowanie Habsburgów organizując małżeństwo jego syna Maksymiliana do dziedziczki Burgundii. (I.) Największa
Prus Fryderyk I
(1657/13), elektor Brandenburgii (jako Fryderyk III) 1688/01, a pierwszy król Prus 1701-13. Był synem Fryderyka Wilhelma, elektora brandenburskiego ("Wielkiego Elektora"), któremu udało się w 1688 roku wysłał swoją armię, aby pomóc cesarz Leopold w wojnach z Turkami i Francuzów. Cesarz się elektorat królestwo, które miało nazwę Prus (dawniej nazwę jednego z księstw w nim). Armia Fryderyka poparła cesarza ponownie w wojnie o sukcesję hiszpańską. Największa
Fryderyk był mecenasem nauki i uczenia się i założył szkoły, ale jego wydatki opróżnił skarbiec. Jego następcą został jego syn, Fryderyk Wilhelm I.
Fryderyka II
(1712-1786),
