Bazylika, rodzaj budynku publicznego używany przez starożytnych Rzymian jako sądu i biznesowej zamian. To był prostokątny, zazwyczaj dwa razy dłuższa od szerokości. Centralna sala była otoczona kolumnami i naw bocznych. Niektóre bazyliki zawierał apsydy półkolem rozszerzenie na boku lub końcu budynku. Wejścia były zazwyczaj na dłuższym boku. Największa
Bazylika była ważna w rozwoju zachodniej architektury. Pierwsi chrześcijanie dostosować swój plan dla swoich kościołów. Bazylika chrześcijańska, lub bazylikowy kościół, był prostokątny budynek z absydą na jednym końcu i soboty lub przedsionku, na drugiej. Nawa została oddzielona od naw bocznych arkadami lub kolumnady. Zapaliło się światło przez okna w ścianie nad arkadą. Absyda zawarte miejsc dla duchowieństwa i platformy do ołtarza. Santa Maria Maggiore w Rzymie, a Kościół Narodzenia w Betlejem są wśród wybitnych kościołów bazylikowy. W okresie wczesnego średniowiecza nawy (ramiona) zostały dodane do bazylikowy kościoła, tworząc planie krzyża łacińskiego. Od tego opracowane romański kościół. Największa
W bazylice Kościół rzymskokatolicki jest tytuł nadany niektórych kościołów zabytkowych lub uprzywilejowanych. Piotra w Rzymie, na przykład, jest oficjalnie bazyliką. Największa