Palmyra, starożytne miasto w Syrii. To był położony w oazie w Pustyni Syryjskiej, 140 mil (225 km) na północny wschód od Damaszku. Lokalna nazwa dla miasta był Tadmur. Stało się bogatym ośrodkiem handlu ze względu na swoje położenie na karawan łączących Zatokę Perską i południowej Arabii z portów Morza Śródziemnego. Mieszkańcy, głównie Arabowie, zbudował świątynię Baala duże, ich boga słońca. Największa
Palmyra znalazł się pod Imperium Rzymskiego około 17 AD, ale cieszył się znaczną niezależność. W 262 rne jego lokalny władca, Odenathus, zablokowane zachodzie zaliczki na Królestwo Partów (II imperium perskiego) i został mianowany księciem rzymskiego na Wschodzie. O tej porze roku przyjął tytuł króla. W 271, wdowa, Zenobia, wszedł w konflikt z Rzymem przez inwazji Egiptu i Azji Mniejszej. Cesarz Aurelian zniszczone Palmyra w 272 i zdobył Zenobia. Miasto zostało odbudowane, ale nigdy nie odzyskał swoje znaczenie. Dzisiejsza Tadmur to mała wioska. Największa