Pierwszy Amerykanin spacer kosmiczny został Edward Biały podczas misji Gemini 4, 3 czerwca, 1965. Biały testowane ręcznego manewrowania jednostki, mały strumień posiadanych przez astronautów do napędzania ich okolice w czasie spacewalks. Największa spacewalks i skafandry Największa
Obecna konstrukcja skafander używany przez astronautów na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej Jest to wynik ponad 60 lat innowacji. Skafandry mają swój termin techniczny używany przez urzędników NASA: extravehicular jednostki mobilność (UGW). Astronauci rzeczywiście odnoszą się do skafander jako minivehicle lub statku, nie tylko strój - to jest w rzeczywistości, waży ponad 240 funtów (108,9 kg) na Ziemi Największa
To pierwsza rzecz, którą można zauważyć po. wprowadzenie na skafander przed wyjazdem na spacer kosmiczny jest to, że kombinezon jest bardzo nieporęczne. Choć NASA stale pracuje, aby garnitury szczuplejsze i bardziej ergonomiczne, muszą być dość mocny z natury, ponieważ to zapewnia wymagane ciśnienie, aby przetrwać w próżni. Emu rzeczywiście ma imponującą sumie 14 warstw, które wspólnie oferują ogrzewanie, chłodzenie i system ciśnieniowy. Pierwsze trzy składają odzieży cieczy chłodzącej i-wentylacyjnego (LCVG), która jest zasadniczo jak długie bielizny wykonana z nylonu i elastanu. To splecione z maleńkim rury z tworzyw sztucznych do celów chłodzenia i łączniki gazowe do wentylacji. Powyżej czyli pęcherz odzieży ciśnienia nadmuchany warstwy uretanowej powlekane nylonu, który zapewnia ciśnienie, a następnie przytrzymującego ciśnieniowej o nazwie Dacron. Końcowe dziewięć warstw składa się z termicznego micrometeoroid odzieży, która jest wykonana z wielowarstwowej tkaniny aluminiowana nazwie astronautów Mylar, która chroni przed penetracją przedmiotów. To nawet nie liczyć Maksymalna Garment absorpcji (MAG), który jest pierwszy
