Ponieważ, jak te astronautów na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) poruszają się tak szybko, że " re również starzenie się nieco wolniej niż reszta z nas. Ze względu na zasady fizyki znanej jako dylatacji czasu, po półrocznym pobycie na ISS, astronauci wracają są tylko trochę młodszy od reszty z nas. Ale przed zarezerwować bilet, które będzie można dosłownie nie z tego świata, tego zrozumieć nie jest dokładnie fontanną młodości mówimy. Twój sześciomiesięczny wysiłek redukcji wiekowej tylko zbierać Ci około 0,007 sekundy dodatkowych życia, według obliczeń jednego astronauty ISS [źródło: Lu]. Największa
Ale to naprawdę nie jest problem, że mówimy o kiedy omówimy, jak ludzie wieku w przestrzeni. Zacznijmy z wybiegiem, jak przebiega proces starzenia się zwykle na Ziemi. Dopóki naukowcy zebrać się sposób, aby nam wszystkim nieśmiertelna, większość z nas będzie przejść przez proces starzenia się. To zazwyczaj obejmuje metamorfozy kości stają się kruche jak, naczynia krwionośne hartowanie, mięśnie niszczeje, stawy usztywniania się, obracając drażliwość jelit, pęcherzy staje się nieprzewidywalna, zęby rozkładających, wizja rośnie słabe, skóra marszczy się i tak dalej. Największa
Podczas gdy dla większości ludzi, trwa dziesięciolecia naprawdę zaczynają odczuwać skutki procesu starzenia, ludzi stacjonujących w przestrzeni doświadczenia niektóre z nich w fast-forward. Są często ustępująca po astronauta powraca w domu, choć czasem kilka zmian może być trwałe. Największa
brak grawitacji jest główną przyczyną tych intensywnych zmian. Grawitacja jest jednym z najważniejszych sił w pracy na Ziemi, a także odgrywa ogromną rolę w większości naszych systemów ustrojowych. Weź mięśni, na przykład. Mięśnie Seniorów kurczył się i zanik w ich wieku i stają się mniej ruchliwe. Mięśnie astronautów reagują w podobny sposób, ponieważ są rzadko używane. Dlatego astronauci w przestrzeni przez dłuższy czas stosować specjalne przyrządy do ćwiczeń, aby pomóc złagodzić ten efekt. Największa
Podobny proces odbywa się w kościach. Po pewnym wieku, ludzie na Ziemi zaczynają tracić masę w ich kości, zazwyczaj w tempie około 1-do-2 procent rocznie. Ale w przestrzeni, ci ludzie tracą masę kostną w znacznie przyspieszonym tempie: aż o 1 do 2 procent miesięcznie. Ponieważ systemy szkieletowe astronautów nie muszą wspierać swoją wagę, kości zaczynają zmniejszać produkcję nowego materiał
[1] 