Około 1920 roku, holenderski astronom nazwał Jacobus Kapetyn mierzy pozorne odległości do w pobliżu i zdalne gwiazdek wykorzystujące technikę paralaksy. Ponieważ udział pomiaru paralaksy ruchy gwiazd, porównał ruchy odległych gwiazd z okolicznych nich. Doszedł do wniosku, że Droga Mleczna była płyta około 20 kiloparseków lub 65.000 lat świetlnych średnicy (jeden kiloparsec = 3.260 roku światło). Kapetyn stwierdził również, że słońce było na lub w pobliżu centrum Drogi Mlecznej. Największa
Ale w przyszłości astronomowie nie kwestionuje tych pomysłów, a zaawansowana technologia pomoże im kwestionuje teorie i wymyślić bardziej dokładnych pomiarów.
gromad kulistych i mgławice spiralne
Mniej więcej w czasie, że Kapetyn opublikował swoją model Drogi Mlecznej, jego kolega Harlow Zgrabna zauważyłem, że typ gromady gwiazd nazywa się gromada kulista mieli wyjątkową dystrybucję w niebie. Chociaż kilka stwierdzono gromady kuliste w paśmie Drogi Mlecznej, było ich sporo powyżej i poniżej niej. Zgrabna postanowił map rozkładu gromad kulistych i zmierzyć ich odległości w różne markery gwiazdkowe w ramach klastrów i relacji jasność na odległość (patrz ramka). Zgrabna okazało się, że gromady kuliste znaleziono w dystrybucji sferycznej i koncentruje się w pobliżu konstelacji Strzelca. Zgrabna do wniosku, że w centrum galaktyki był blisko Strzelca, nie słońce, i że Droga Mleczna była około 100 kiloparseków średnicy.
(
zgrabna brał udział w wielkiej debacie na temat natury mgławic spiralnych wyblakłe plamy światła widoczne na nocnym niebie). Wierzył, że są " wyspami wszechświata, " lub na zewnątrz galaktyki Drogi Mlecznej. Innym astronom, Heber Curtis, wierzył, że mgławice spiralne były częścią Drogi Mlecznej. Obserw