Zapylenie krzyżowe, przeniesienie pyłku z jednego zakładu do innego zakładu. Przeciwieństwem zapylenia krzyżowego jest samo zapylenia, w których a sama roślina pollinates. Otrzymywany z nasion zapylaniu roślin krzyżowych jest zazwyczaj silniejszy i bardziej energiczne niż nasiona z roślin zapylanych własnym. (Istnieje kilka wyjątków. Tytoń jest przykład.) Zasada zapylenia krzyżowego jest używany w produkcji hybryd kukurydzy i wielu rodzajów hybrydowych kwiatów. Największa
W dwupiennych roślin, męskie i żeńskie kwiaty na różnych roślin i tylko w ten sposób, że materiał siewny może być wytwarzany jest przez zapylenia krzyżowego. Przykładami są wierzby i Ailanthus (drzewo z nieba). Jednopienne rośliny mają kwiaty męskie i żeńskie na tej samej rośliny, a nawet mają męskie i żeńskie struktury w tym samym kwiatem w tych przypadkach samo zapylenia można zapobiec przez jednego z kilku sposobów. W przypadku geranium, na przykład, konstrukcje wytwarzające pyłek dojrzewają w różnym czasie z zalążków. W własny sterylnych roślin, takimi jak chińskie pierwiosnka, struktury te są umieszczone w taki sposób, że roślina nie może zapylać się. Sztuczna metoda zapobiegania samo zapylenia jest związać torby na męskich kwiatów, lub je usunąć. Odbywa się to w przypadku kukurydzy. Największa
W naturze zapylenie krzyżowe jest zwykle realizowane przez wiatr lub owady. Wiele drzew i traw mają lekki pyłek, który dostarczany jest przez wiatr. Metoda ta jest często u gatunków, które rosną blisko siebie w dużych grupach. Pszczoły są owady zapylające główne. Jak zbierają nektar z kwiatów, pyłki szczotki się na ciele i jest przekazywana z jednego kwiatu na drugi. Inne owady zapylające należą motyle, ćmy i muchy. Niektóre tropikalne kwiaty są zapylane przez kolibry, nietoperzy, ślimaki, gryzonie, torbaczy lub lemury. Wiele roślin wodnych są zapylane przez wodę. Wiele roślin hybrydowych muszą być zapylane przez człowieka. Największa