Daniel Hudson Burnham, architekt Chicago, zaczął się rozwiązać te problemy w podejściu do planowania urbanistycznego, które stają się znane jako Piękne ruchu miasta. Miasto piękne charakteryzował się w przekonaniu, że jeśli poprawić formę, funkcja będzie podążać. Innymi słowy, atrakcyjne miasto będzie lepiej niż nieatrakcyjne jeden. Piękno pochodzi z tego, co Burnham nazywa " Miejska " - Wspaniałe parki, bardzo zaprojektowane budynki, szerokie bulwary i miejscem spotkań publicznych zdobione fontanny i pomniki. Takie piękne dodatki do panoramę miasta nie mogłyby bezpośrednio rozwiązać bolączki społeczne postrzegane, ale mogli przynajmniej w myśleniu Burnhama, pośrednio poprawić problemów społecznych poprzez poprawę stanu środowiska miejskiego. Największa
Burnham pierwsza wyświetlona miasta Piękne zasad w 1893 roku Ekspozycja świecie kolumbijskiej w Chicago. Jego marzenie miasto, znane jako White City, ciekawe zabytki na dużą skalę, oświetlenie elektryczne i state-of-the-art systemy transportowe. To również usunięte wszystkie widoczne oznaki ubóstwa tak, że około 27 milionów użytkowników, którzy strumieniowo przez wystawę świadkiem prawdziwej utopii miejskiego. Największa
Burnham następnie stosowane Miasto Piękne pomysły na kilka projektów miejskich w latach 1902 i 1905 roku w reżyserii plany w Waszyngtonie; Cleveland, Ohio; Manila; i San Francisco w Kalifornii., Ale kulminacja ruchu przyszedł w 1906 roku, kiedy nawiązał współpracę z Burnham Edward Bennett przygotowanie Planu Chicago, pierwszy kompleksowy plan dla kontrolowanego wzrostu amerykańskiego miasta. Plan obejmował rozwój Chicago w promieniu 60 mil i wezwał do bulwaru piętrowego lepiej sobie z ruchem handlową i regularny, prostowanie od rzeki Chicago, konsolidacja konkurencyjnych linii kolejowych oraz zintegrowany system park, który obejmowała 20- mile parku obszar wzdłuż jeziora Michigan. Niektóre z tych funkcji, takich
