1839, Charles Goodyear wynaleziony sposób, w którym atom siarki poddaje się reakcji z surowej gumy podczas ogrzewania i następnie ochłodzono. Guma została po ochłodzeniu sprężysta - może rozciągnąć, ale rzucił z powrotem do swojego pierwotnego kształtu. Zachował również swoją odporność po podgrzaniu. Teraz wiemy, że form siarki wiązań chemicznych pomiędzy sąsiednimi łańcuchów polimeru gumy. Obligacje sieciowania łańcuchów polimeru, co pozwala im na " odzyskać " po rozciągnięciu. Charles Goodyear odkrył proces obecnie znany jako wulkanizacji kauczuku, co czyniło bardziej trwałe. Największa
W 1846 roku Charles Schönbein, szwajcarski chemik, przypadkowo odkrył inny polimer, kiedy rozlane mieszaniny kwasu siarkowego kwasu azotowego na jakimś bawełny , Reakcja chemiczna wystąpił, w których grupy hydroksylowe, włókien celulozowych w bawełny zostały przekształcone w grupy azotanów, katalizowane przez siarkę. Otrzymany polimer, nitroceluloza, może wybuchnął płomieniem bezdymnego i był używany przez wojsko zamiast prochu. W 1870 roku, chemik John Hyatt zareagował nitrocelulozy z kamforą, aby celuloid, polimer z tworzywa sztucznego, który został użyty w filmie fotograficznym, kule bilardowe, talerze stomatologicznych i piłek do ping-ponga. Największa
W 1909 roku chemik Leo Baekeland syntetyzowane Bakelite, pierwszy polimer syntetyczny rzeczywiście z mieszaniny fenolu i formaldehydu. Reakcję kondensacji pomiędzy tymi monomerami pozwala formaldehydem wiążąc pierścienie fenolowe w sztywne polimery trójwymiarowe. Tak więc, Bakelite mogą być formowane na gorąco i zestala się z twardego tworzywa sztucznego, który może być wykorzystywany jako uchwyt, telefony, części samochodowe, meble, a nawet biżuterii. Bakelite jest twardy, odporny na działanie ciepła i energii elektrycznej, i nie może być łatwo stopiony lub wypalony po ochłodzeniu. Wynalazek bakelit doprowadził do całej klasy tworzyw sztucznych o podobnych właściwościach, znanych jako żywic fenolowych. Największa
W 1930 roku, chemik Dupont nazwie Wallace Carruthers wynalazł polimer plastikowy wykonany z kondensacji kwasu adypinowego i pewna typ diaminoheksan monomerów, które można wyciągnąć się na mocnych włókien, jak jedwab. Ten stał się znany jako tworzywa sztucznego nylonu. Nylon jest lekki, mocny i wytrzymały, a stał się podstawą wielu
