W IV wpne Arystoteles napisał pierwszy traktat o fizyce. Jego wpływ był bardzo wielki całym średniowieczu, a jego praca została przyjęta bez pytania. Sto lat później, inny grecki, Eratostenes, szacuje się, że obwód Ziemi. Ważne wkład do fizyki zostały wykonane przez Archimedes w III wieku pne. Okazało się, że ciało stałe zanurzone w cieczy traci ciężar równy ciężarowi cieczy wypartej. On także wynalazł wiele urządzeń mechanicznych. Ptolemeusz w II wieku naszej ery obliczyć położenie planet i gwiazd. Jego teoria była jednak błędna, ponieważ postulował, że Ziemia leżała w centrum wszechświata. Jego teoria odbyła kołysać się do Galileusz obalił go w prawie tysiąc lat później. Największa
teorie opracowane przez Greków zostały wprowadzone do Arabów, którzy przetłumaczonych tekstów greckich na arabski. Przez Arabów, teorie te zostały wprowadzone do Zachodu. Renesans był okres, kiedy zostały opracowane nowe punkty widzenia kierunku studiowania fizyki. Leonardo da Vinci we Włoszech, w 15 wieku, nie eksperymenty, aby dowiedzieć się więcej na temat ruchu i mechaniki. Mikołaj Kopernik hipotezę, że Słońce, a nie Ziemia, był centrum wszechświata. Jego praca została opublikowana w 16 wieku; i zdobył silną dezaprobatę w kręgach religijnych i naukowych. Największa
Pierwszy fizyk we współczesnym znaczeniu był Galileo Galilei (1564/42). On opiera swoje teorie na temat badań i pomiarów. Obserwował niebo i ciała niebieskie przez teleskopy. Jego obserwacje w konflikt z greckich teorii dotyczących ruchu Ziemi i innych planetach systemów solarnych. Galileusz dokonał kilku odkryć w badaniach ciał w ruchu. O tym samym czasie, William Gilbert stworzył pierwsze eksperymenty w magnetyzmu i elektryczności. Podjęto prace Galileos Johannes Kepler dalsze i Rene Descartes w 17 wieku. Podczas Kepler postulował nową teorię wyjaśnić położenie planet
