Józef Burr Tyrrell

i opis drzew iglastych i ich dystrybucji. Jego badania geologiczne doprowadziły go do przekonania, że ​​kanadyjski epoka lodowcowa nie został złożony z pojedynczej masy lodu, jak wierzono w tym czasie. W 1897 roku przedstawił swoją hipotezę do British Association for Advancement of Science, że "zlodowacenie ulepił i promieniowała na pokrycie ogromne połacie kontynentu kilkakrotnie." Teorię Tyrrell, że trzy główne plejstocenu lodu arkuszy-the Laradorean, Patrycjusz i Keewatin-okrył północnej i wschodniej Kanada stała się powszechnie akceptowane, a jego reputacja jako geolog wzrosła. Największa

W 1898 roku zrezygnował ze służby geologicznej i poszedł do Yukon, gdzie Klondike Gold Rush był na jego szczyt. Spędził następne siedem lat jako konsultant geologicznego i górniczego. Na początku 1900 roku walnie przyczynił się do rozwoju górnictwa srebra i kobaltu w północnym Ontario, a od 1910 do 1924 roku pracował jako agent rezydenta dla Anglo-francuski Mining Company w Londynie. Największa

W 1924 roku, Tyrrell zorganizował finansowanie dla Kirkland Lake Gold Mining Company w celu dalszego rozwoju kopalni. On przeliczone lokalizację głównego złoża rud i zasugerował, zatapiając nowy wał około 2000 stóp (600 metrów) głębokie i na zachód od istniejącego wału. Powstały Odkrycie rudy wysokiej jakości doprowadziło do jego wyborze na prezesa firmy, stanowisko piastował do 1955. Największa

Tyrrell został odznaczony Medalem Palladium Wollaston londyńskiego Królewskiego Towarzystwa Geologicznego w 1947 roku góra, w Albercie i miasto w Manitobie zostały nazwane przez niego, a Tyrrell Muzeum Paleontologii (obecnie Tyrrell Museum Królewski) w Alberta powstała dla upamiętnienia jego osiągnięć. Zmarł w 1957 roku