W 1945 roku, oprócz swojej pozycji muzeum, Simpson został profesorem paleontologii kręgowców na Columbia University w Nowym Jorku. Od połowy 1940 roku przez 1950, uczynił wiele wypraw do miejsc kopalnych w Nowym Meksyku, Wyoming i Kolorado. Wśród jego bardziej ekscytujących odkryć jego 1953 odkrycie ośmiu czaszek i innych kości "jutrzenka", koni małych, prehistorycznych przodków współczesnego konia. Podczas wyprawy z 1956 roku do Ameryki Południowej, Simpson doznał złamania nogi i wiele innych obrażeń, gdy asystent, który sprzątał kemping przypadkowo ścięte drzewa, który wylądował na nim. Nawet po jego odzyskanie dwa lata później, administracja muzeum odmówił mu przejazd na każdej większej wyprawie. Największa
W 1959 roku zrezygnował ze stanowiska Simpson w muzeum i uniwersytetu w Nowym Jorku i przyjął posadę Profesor Aleksander Agassiz Paleontologii Kręgowców Uniwersytetu Harvarda w Muzeum Zoologii Porównawczej w Cambridge, w stanie Massachusetts. Simpson otrzymał National Medal of Science w 1965 roku
Simpson trzymał pozycję Harvard, aż 1970 roku był profesorem geologii na Uniwersytecie Arizony w Tucson od 1967 roku aż do przejścia na emeryturę w roku 1982. Na początku 1970 roku, Simpson wykonane trzy wycieczki na Antarktydę obserwować pingwiny. Zgłosił swoje doświadczenia w książce, Penguins: przeszłości i teraźniejszości, tu i tam (1976). Jego książka Koncesja na nieprawdopodobne: niekonwencjonalny Autobiografia została opublikowana w 1978 roku