Suess Eduard (1831/14) był austriacki geolog, który pomógł stworzyć podstawę do tektoniki i paleontologii. Był pierwszym zaproponować istnienie gigantycznego początku południowej lądu, Gondwany. Największa
Suess urodził się w Londynie, w 1831 roku jego rodzina przeniosła się do austriackiego Pradze w 1834 roku, że studiował na Uniwersytecie w Pradze. Od roku 1851 do 1857 był asystentem w Królewskim Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu. W 1857 roku został mianowany profesorem paleontologii na Uniwersytecie w Wiedniu, i pracował jako profesor geologii z 1861 do 1901.
Do połowy lat 1800-tych, geolodzy pomyślał, że pionowa zapas i aktywność wulkaniczna miała stworzone pasma górskie. Jednak w swojej książce The Origin of the Alps (1857), Suess wyraził przekonanie, że pasma górskie zostały utworzone przez składanie i uskoków, które wynikały z poziomego ruchu litosfery. Aktywność wulkaniczna była konsekwencją budynku górskich. Największa
Suess zauważyłem, że skamieniałości Glossopteris, paproci z okresu karbonu, zostały znalezione w Australii, Indiach, Afryce Południowej i Ameryce Południowej. Skamieliny nie wykazały żadnych mutacji genetycznych, a on hipotezę, że jedynym sposobem, ten egzemplarz może być wspólne dla terenów podzielonych przez takie wielkie połacie wody byłoby gdyby kiedyś był częścią wielkiej superkontynentu. Nazwał kontynent dla rdzennych Indian rzekome, w Gonds i starożytne masa ziemi stał się znany jako Gondwany. On wywnioskować, że kontynenty pierwotnie musiał być znacznie szerszy, a zepsuł, tworząc basenów oceanicznych. Największa
Jego Das Antlitz der Erde (oblicze Ziemi, 3 tomy, 1882-1909) szczegółowo swoje teorie na struktury i zmian litosfery, śledzenie zmian w dawnych kontynentów i oceanów, które doprowadziły do nowoczesnych funkcji Ziemi. Największa
On został wybrany do rady miejskiej w Wiedniu w 1863 roku, a rok później zaproponował budowaniem akwedukt wnieść świeżą wodę z Alp do miasta. Akwedukt został ukończony w 1873 roku, a liczba zgonów z powodu tyfusu drastycznie spadły. Był również rolę w budowie Kanału Dunaj w 1875 roku, co eliminuje poważnych powodzi z Wiednia. Największa