poświęconej ich badań, Galdikas i Brindamour pozostał na Camp Leakey przez pięć lat, godzin obserwacji tysiące różnych wielu orangutanów spędzeniu. Dla Galdikas, co zaczęło się jako Ph.D. Badanie kilku lat przekształcił się przez całe życie poświęcenie nie tylko do zrozumienia natury orangutan, ale także do zachowania rapidl stwora Zmniejszenie naturalne siedliska. Największa
Galdikas na Borneo pozostał po urodzeniu pierwszego dziecka, Binti Pawła w roku 1976. Po mężem rozwiodła się w 1979 roku, wrócił do Kanady Brindamour i wysłał do Binti żyć z nim półtora roku później. Galdikas subsequentl ożenił się z plemienia Dayak. Jej mąż, Pak Bohap, to ogrodnik i OOK codirectors programu Orangutan Borneo. Mają dwoje dzieci i Galdikas nadal spędzają część roku na Borneo, robi badania i kształcenie ludzi w sprawie środków ochrony, aby podobne zachowanie lasów i orangutany. Druga część roku wykłada na Uniwersytecie Simona Frasera w Burnaby, Kolumbia Brytyjska, Kanada i Presidio nad Orangutan Foundation International w Los Angeles, organizacji, jej współzałożycielem w 1986 roku
Galdikas utrzymuje jeden z Najdłuższy badania terenowe każdego ssaka kiedykolwiek zrobić. Jej drobiazgowe badania orangutana nawyków żywieniowych prowadzi do głębszego zrozumienia różnorodności biologicznej w Indonezji oraz wiele nowych informacji na temat lasów tropikalnych Itself. Wśród wielu innych "pierwsze obserwacje," ona sprawdzeniu, że orangutany dorosłe żyją samotnie, w przeciwieństwie do goryli próbnych lub szympansa, i że w dzikich kobiet orangutanów rodzić tylko około co osiem lat. Największa
Jak również o opublikował dwie książki , W TYM swojej autobiografii, Refleksje z Edenu: Moje lata z Orangutany z Borneo, w 1995 roku, i kilkudziesięciu artykułów naukowych i opinii, Galdikas otrzymał wiele prestiżowych nagród za jej niestrudzonym orędownikiem orangutana przyczyny. Jej praca przyniosła międzynarodową TAKŻE zaniepokojenie losem orangutan i doprowadził rząd indonezyjski do wszczęcia surowe prawa przeciwko kłusowników. 
[1] [2]