Wolfram stosowany jest w prawie wszystkich żarówek, ponieważ jest to idealny materiał z włókien. W następnej części dowiemy się, dlaczego tak jest, a my zbadanie roli szklanej ampułce i gazu obojętnego. Największa
Będziemy patrzeć na to, co żarnik wykonany jest w następnym rozdziale . Największa żarnika
Jak widzieliśmy w poprzednim rozdziale, metal muszą być podgrzewane do ekstremalnych temperatur, zanim będzie emitować użyteczne ilości światła widzialnego. Większość metali rzeczywiście stopienia przed osiągnięciem tego rodzaju skrajnych temperatur - w wibracje rozpadają sztywnych wiązań konstrukcyjnych pomiędzy atomami tak, że materiał staje się cieczą. Żarówki produkowane są z włókien wolframu, ponieważ wolframu ma nienormalnie wysoką temperaturę topnienia. Największa
Ale wolframu będzie Największa pożar w takich wysokich temperaturach, jeśli pozwolą na to warunki. Spalanie jest spowodowana przez reakcję dwóch związków chemicznych, która jest ustawiona przy gdy jedna z substancji chemicznych osiągnęła temperaturę zapłonu. Na ziemi spalania jest zwykle w reakcji pomiędzy tlenem z atmosfery, a niektóre ogrzewanego materiału, ale inne kombinacje substancji chemicznych będą spalane, a. Największa żarnik w żarówce jest umieszczone w szczelnej komorze o beztlenowej aby zapobiec spalaniu. W ciągu pierwszych żarówek całe powietrze zasysane z żarówki w celu utworzenia podciśnienia w pobliżu - obszar bez substancji w środku. Ponieważ nie było żadnych gazową, obecne (lub prawie żadnych), materiał nie może spalać. Największa Problem z tym podejściem było odparowanie atomów wolframu. W takich ekstremalnych temperaturach, od czasu do czasu wolframu atom wibruje wystarczy odłączyć od atomów wokół niego i leci w powietrze. W bańce próżniowej, darmowe atomy wolframu strzelać w linii prostej i zbierać wewnątrz szkła. Ponieważ coraz więcej atomów odparować, włókno zaczyna się rozpadać, a szkło zaczyna się ciemniejsze. Zmniejsza to życie Znacznie żarówki. Największa W nowoczesnym żarówki, gazy obojętne, zwykle argon, znacznie zmniejszyć straty wolframu. Gdy atom wolframu paruje, są szanse, będzie to kolidować z atomu argonu i odbić z powrotem w kierunku włókna, gdzie b
