Rehabilitacja zaczyna się wkrótce po udarze mózgu. Obecnie, wielu lekarzy uważa, że większość gojenie następuje w ciągu pierwszych trzech miesięcy [źródło: Wartik]. Pacjenci mogą poddać mieszankę terapii, w zależności od ich stanu zdrowia, ale podstawowe cele obejmują zwykle próbuje odzyskać utracone funkcje i opracowanie strategii, aby zrekompensować braki. Mowy, fizycznej i terapii zawodowe są wspólne przepisy. Wiele umiejętności, takich jak chodzenie i mówienie, można relearned, nowe metody terapeutyczne są pojawiające się przez cały czas. Terapia Robotic zostały wykorzystane, aby pomóc pacjentom odzyskać ubezwłasnowolnione korzystania z kończyn, a wywołane terapia ograniczenie ruchu jest sposobem na skupienie się na kończynie poszkodowanej kończyny przez powstrzymując funkcjonalne. Największa
Ale niezależnie od użytej metody, może być długa, ciężka droga do odzyskania, powtarzając te same czynności i słowa wiele razy, starając się uzyskać neurony uczyć się na nowo podstawowych funkcji. Badania wykazały również, że istnieje rozbieżność między celami danego terapeuty, które mogą obejmować małe kroki i pomaga indywidualne dostosowanie do niepełnosprawności i celów pacjenta, które zwykle wiążą się z powrotu do przed-udar funkcjonalności [Źródło: Hafsteinsdottir i Grypdonck]. Ważne jest, aby pogodzić te cele tak, że rehabilitacja jest sukces. Czasami celem może być tak proste, jak uczenie się, jak prawidłowo korzystać z wózka inwalidzkiego [Źródło: Wartik]. Największa
Jedną z głównych przeszkód na wyleczenie jest depresja. Depresja występuje u 35 procent z udarem ofiar w wieku 65 lat [źródło: Appel i Llinas]. Może być to efekt wywołany przez udar mózgu lub reakcji emocjonalnych na inne efekty z udarem. Depresja może stoisko proces odzyskiwania, ponieważ pacjent poddaje się i czuje się beznadziejna. W rezultacie, antydepresyjne i terapia może być kolejnym elementem skoku odzysku Największa
O jedną czwartą tych, którzy odzyskać od swojego pierwszego skoku będzie cierpieć kolejny w ciągu pięciu lat [źródło: Meadows].. Aby zapobiec kolejny skok, pacjenci mogą zacząć przyjmujących leki przeciwzakrzepowe, które rozrzedzają krew, tak że nie skrzepu tak łatwo. Leki przeciwpłytkowe mogą również zapobiec krzepnięciu poprzez spowolnienie komórek krwi, które powodują tworzenie się skrzeplin
