Jak Ebola Works

wiadomych o tym, jak pierwszy człowiek zaraził, wiemy, w jaki sposób wirus przenoszony jest inaczej. Przenoszenia się z człowieka na człowieka, następuje w wyniku bliskiego kontaktu z krwią, wydzielinami lub tkankach chorych, w którym wirus może przemieszczać się do nowej ofiary z powierzchniami błon śluzowych i przerw w skórze. Więc afrykańskie rytuały pogrzebowe wspominaliśmy wcześniej, gdy członkowie rodziny oczyścić odpady z martwych ciał? Tak, że to zły pomysł, kiedy twój ukochany nie żyje z wirusem Ebola. My także jesteśmy świadomi przypadku kontaktu z człowieka na zwierzę, w wyniku infekcji. O ile widzieliśmy, te znane zwierzęta są goryle, szympansy i rodzaj antylopy nazywa Duiker. Tak trzymać z dala od spożywania, czyli na tych facetów zbyt autopsje Największa

Na szczęście, nie dowiedzieliśmy się o przypadkach, w których wirus przechodzi na ludzi poprzez kontakt aerozolu -. Lub w powietrzu. W wybuchu Ebola na małpach w USA, wirus Ebola Reston był w stanie przejść przez powietrze do infekowania wielu małpy w ośrodku badawczym (patrz ramka). Badania przeprowadzono w 2012 i małp na świń z szczepu Zair wykazały również przenoszenie choroby bez bezpośredniego kontaktu, ale z tego co wiemy, to w powietrzu metoda transmisji nie jest związana w ogóle do ludzi [źródło: Weingarti]. Największa

Jednym z najprostszych sposobów transmisji do kontroli jest przekazywanie wirusa za pośrednictwem brudnych igieł. Ponownego użycia igieł w zakładach opieki zdrowotnej jest znacznie wpłynęła na liczbę zakażonych ludzi w ostatnich wybuchów, ale z wiedzy o tym, jak trasy przesyłowej dla wirusa, pracownicy służby zdrowia mogą podjąć dodatkowe środki ostrożności, aby utrzymać używanych igieł z ponownym użyciem.

W zależności od tego, jak wirus zostaje przekazana, wynik jak Ebola wpływa pacjent może ulec zmianie. Na przykład, okresy inkubacji dla typu Zair z Ebola wynosi 3-6 dni dla pacjenta, który został zatrzymany z igłą w stosunku 5-9 dni dla pacjenta, który miał ekspozycji kontaktowych. I w pierwszym znanym wybuchu w 1976 roku, 100 procent pacjentów, którzy zostali zakażonych poprzez igłą ulegli choroby, podczas gdy około 80 procent przypadków na skutek kontaktu były śmiertelne [Źródło: Feldmann].
Monkey Outbreak

Jesień 1989: transport 100 dzikich " krab-eater małp " z Filipin przybył na miejsce kwarantanny zwierząt w Reston w stanie Wirginia, należąca do Hazelton Research Products. W ciągu najbliższych kilku miesięcy, jedna trzecia