stanowisko: ManagerTeams: Washington Senators, 1924-1928; 1935-1942; 1950-1954; Detroit Tigers, 1929-1933; 1955-1956; Boston Red Sox 1934; Philadelphia Phillies 1943; New York Yankees, 1947-1948 Największa
Bucky Harris zdobył sławę na początku, jak „ The Boy Managera ” z Washington Senators, i zdobył swoje poświadczenia Cooperstown jako jeden z najdłuższych w historii aktów zarządzania. Zdobył 2,157 gry i poprowadził pięć zespołów podczas swojej 29-letniej kariery. Największa
Największa
Stanley Raymond Harris (1896-1977) powstał w Pittson, Pensylwania. Jego ojciec, Thomas, był Semipro piłkarz i były kolega z Hughie Jennings. Jennings, mieszkaniec Scranton, był pod wrażeniem, kiedy zobaczył młodego Bucky grać w baseball i załatwił mu tryout z Tigers w 1916 roku, ale Harris zawiodła i była odrzucana do nieletnich. Największa
Po kilku niezadowalających sezonów, Bucky uderzył .282 z Buffalo Międzynarodowej Ligi. Właściciel Waszyngton Clark Griffith widział Harris i podpisał z nim. Bucky przerwał z senatorów w 1919 roku, stając się kreator rękawiczki i roczne grać dwukrotnie mistrzem. Największa
Największa
Waszyngton poszedł nigdzie w ramach kolejnych menedżerów. W 1924 roku, Griffith zainstalowany Harris jako kierownik, i młoda gwiazda Goose Goslin i weteranem Walter Johnson, senatorowie oderwał się od Yankees z wielkim dysku stretch. Harris i senatorowie byli rozmawiać z baseballu i były wbrew John McGraw ’ s New York Giants. Największa
W grze 7, Harris zaczął porządeczku hurler Curly Ogden i zastąpił go mańkut George Mogridge po dwóch farszów, zmuszając McGraw zacząć młoda gwiazda leworęczny atakujący Bill Terry i wymień go w szóstym. Harris kamyk uderzył piłkę, że odbił-Giants trzeciobazowy ponad Fred Lindstrom ’ s głowy, jak tylko senatorowie wygrali World Series. Największa
Największa Senatorowie zdobył kolejną proporzec w 1925 roku - choć przegrali serię do Pirates - i Harris nadal grać i zarządzać zespołem aż do 1928. Harris zaczął swoje podróże kierownicze w 1929 roku, zarządzanie w Detroit, Boston, z powrotem w Waszyngtonie oraz w Filadelfii w ciągu najbliższych 15 sezonów, tylko dwa razy kończąc nawet czwarty.
Największa Jako menedżer, Harris był człowiek twardy. Miał tylko jeden smak sukcesu po swoich pierwszych lat w Waszyngtonie. W 1947 roku objął Yankees i szybko zdobył swój drugi World Series. Gdy zespó
[1] 