hard bop (1950 i 60) przyszło około 10 lat po bilansu płatniczego, z prostszych, bardziej soulowe melodie, luźniejsze sekcji rytmicznych i podobieństwa do rhythm and blues. Niektórzy uważają, hard bop, który został opracowany na wschodnim wybrzeżu, aby być odpowiedzią na cool jazz, ale inni mówią, że nowy styl opracowany głównie w nieświadomości jej zachodnim wybrzeżu odpowiednik. Największa
Fusion (1967 lat 70.) to połączenie rocka i jazzu. Ponieważ skały stały się bardziej złożone i bardziej wykwalifikowanych muzyków, gracze z obu obozów zaczął współpracować i eksperyment, podobnie jak poprzednicy jazzu zrobił. Z biegiem czasu, to hybrydyzacja krystalizuje się własnej postaci jazzu, choć nadal nie bardzo ceniony przez purystów jazzowych.
Dalej dowiemy się o niektórych wpływowych muzyków jazzowych za tymi ruchami.
Mistrzów Jazz Największa
Edward " Duke " Ellington (1899-1974) urodził się w Waszyngtonie, syn lokaja w Białym Domu. Karierę rozpoczął jako pianista w wieku 7 lat, a jako kompozytor w wieku kilkunastu lat. W wieku 17 lat porzucił szkołę, aby odtwarzać muzykę. Założył zespół, pięć jednoczęściowe Washingtonians, w 1923 roku i przeniósł się do Nowego Jorku. Książę, jak jego przyjaciele nazywali go ze względu na jego wspaniały smak w modzie, dostał swoją wielką szansę w 1927 roku, kiedy Washingtonians zdobyła rezydenturę w legendarnym Cotton Club. Ellington opuścił Cotton Club w 1931 roku na wycieczkę, że nie zatrzymał się aż do śmierci w 1974 roku zdobył filmy i pokazy Broadway i pozostawił ogromnej części pracy w kilku stylach jazz - Classic, orkiestrowej, big band i huśtawka . Największa
Louis Armstrong (1901-1971) urodził się w Nowym Orleanie i porzucił szkołę, aby odtwarzać muzykę. Często nazywany " Ambasador Jazz, " Armstrong był prawdopodobnie najbardziej wpływowym artystą jazzowym wszech czasów. Przyszedł do popularności na wysokości Jazz Age, stając się pierwszym ważnym solista, aby wyjść z łącznie skupionych ruchów Chicago i New Orleans Jazz. W 1917 roku wziął udział w pierwszym nagraniu jazzowym być wydany do szerokiego grona odbiorców. Armstrong nauczył się grać na Cornet jako chłopiec, a później zwrócił się do trąbki. Brał aktywny udział w kilku
