Picasso i Braque, uznawane za założycieli tego ruchu i centralny przez okres jego trwania, były na początku czegoś, co zawarte najbardziej znanych artystów z początku 20 wieku , Pierwszy oficjalny " Cubist " show, w Salle 41 w Paryżu w 1911 roku, zawiera dzieła Robert Delaunay, Albert Gleizesa, Fernanda Légera, Henri Le Fauconnierem i Jean Metzingera. (Picasso, Braque i Juan Gris, inny wybitny kubizmu, były znacznie nieobecny w przypadku, ponieważ ich marszand, który nie pozwoli, aby pokazać w Salle 41 [źródło: WSJ].) Największa
Kubizm rozwinął się szybko z jego tysiącdziewięćset siedmiu początku. Wczesne stosowanie monochromatycznych odcieni i pojedynczych mediów ustąpił tekstur multimedialnych, w jasnych kolorach i kombinacjach słów i obrazów. Wczesne rekonstrukcja zepsuty obrazów w formie mniej więcej rozpoznawalnego ustąpiła mało czytelne tematy, często kompilacje obrazów i słów, które nadawanych ogólny sens, a nie bezpośrednią reprezentację. Największa
Rozwój Cubist charakteryzuje dwóch fazach. Pierwszy jest często nazywany " analityczna kubizmu ". Największa analityczne i syntetyczne kubizm Największa najpopularniejszy okres
Kubizm był w latach 1907 i 1914, choć estetyczne trwała również w 1930 roku. Wczesne prace Cubist, z grubsza te wyprodukowane w latach 1907 i 1912, były częścią scenie znany jako analityczna kubizmu. Późniejszym etapie, Kubizm syntetyczny, prowadził od około 1913 do 1920 [źródło: Guggenheim]. Największa
W obrazach analityczna kubizmu, badani byli zazwyczaj przynajmniej w pewnym stopniu rozpoznawalne. Picassa 1907 " Panny z Awinionu "
i Braque na 1908 " Duży Nude " oczywiście przedstawiają kobiece kształty. Jego " Arlequin, " 1909, jest rozpoznawalny człowiek. Te wczesne prace Cubist często składa się z stonowanej kolorystyce. Podczas " uszkodzi, " lub analizujące, zdjęcia, nadal utrzymuje się pewien ślad realizmu. Obrazy były często bardziej szczegółowe, z obrazów zebranych mocno w kierunku centrum pracy, coraz rzadszy w kierunku krawędzi. Wyciszone ko
