Największa amfibie Atak Doktryna
Według otwarcia wojny Pacyfiku, Japończycy opanowali sztukę niebronionych monoterapii lądowań przed lub lekko bronili wybrzeży. Ta umiejętność była wielokrotnie wykazano na wybrzeżach Azji Południowo-Wschodniej w ciągu kilku pierwszych miesięcy wojny Pacyfiku. Największa
Japończycy, w rzeczywistości były pierwsze praktycy nowoczesnych desantów z wykorzystaniem specjalnie zaprojektowane rzemiosła. W pierwszych kampanii Pacyfiku, cechy charakterystyczne bardzo skutecznej nauki desantowe Japonii były dokładne planowanie, lokalnego powietrza i marynarki wyższość i zaskoczenie, osiągnięty w szczególności poprzez lądowań nocnych. Co Japończycy nigdy nie był opracowany w amfibie napaści możliwości, takich jak, że opracowany przez US Marine Corps. Największa
katastrofalne kampania Gallipoli 1915 roku w dużej mierze skompromitowanych operacji desantowych. Ale w latach międzywojennych, US Marine Corps - poszukuje charakterystycznym roli usprawiedliwić swoje oddzielne istnienie - postanowił specjalizować się w amfibie napaści, koordynowane wyładunki w obliczu silnie bronione linii brzegowej. Korpus Szkoły Marine opublikowała Wstępna Podręcznik dla operacji lądowania Największa w roku 1934. W pozostałych latach przedwojennych, korpusu wygrał jakieś wsparcie INTERSERVICE dla jej coraz bardziej wyrafinowane doktryny. Co więcej, niektóre rzeczywiste Landing Craft zostały opracowane. Największa Guadalcanal zadebiutował Pacific amerykańskich sił amfibie. Lądowanie tam Marine został zaplanowany i wykonany w pośpiechu, a brak zabezpieczenia linii komunikacyjnych mogłoby być katastrofalne dla żołnierzy niższych. Generał Douglas MacArthur w południowo-zachodnim Pacyfiku admirał William Area i Halsey na południowym Pacyfiku poprawiona naukę poprzez coraz bardziej wyrafinowanych i dużych operacji i rozwój lepiej, a zwłaszcza większe naczynia Największa Obaj przywódcy zatrudnionych ". wyprzedzając ": omijając silnie bronione posterunki, które stały się samodzielnie i strategicznie nieistotne. Ogólne Tojo później zidentyfikować ten ziemnowodny strategię jako kluczowy czynnik w klęsce Japonii. pominięciem siły wroga były często niepraktyczne w centralnej Pacyfiku, gdzie miał zostać opracowany do atakowania silnie ufortyfikowane plaże, gdzie niespodzianką było niemożliwe procedury. Krwawe dośw
