W 1699 roku siedziba rządu została przeniesiona z Jamestown 11 mil (18 km) w głąb lądu na Bliskim Plantation, który został przemianowany na Williamsburg na cześć króla Wilhelma III. Virginia była najludniejszym brytyjskich kolonii w Ameryce Północnej od jego powstania; od 1715 roku jest liczyło około +72,5 tysięcy białych i 23.000 czarnych niewolników. Podczas podawania gubernatora porucznika Aleksandra Spotswood (1710/22), w kierunku zachodnim ekspansja była zachęcana; traktat pokojowy został wynegocjowany z Indianami; Williamsburg stał się centrum polityczne, edukacyjne i kulturalne Wirginii. Największa
Z początkiem drugiego kwartału 18 wieku, Wirginia weszła w okres rozkwitu gospodarczego i kulturalnego rozwoju. Był to także czas rosnącego niezadowolenia z angielskiego zasady, jak rząd w Anglii zaczęła wywierać większą władzę nad kolonią. Największa
Westward ekspansja przyniosła kolonię w konflikt z Indianami na granicy, a także z Francuzami , który twierdził, części zachodniej kraju. Wirginia brał czynny udział w wojnie z Indianami i Francuzami (1754-63), w którym żołnierze brytyjscy i amerykańscy koloniści pokonał Francuzów i położyć kres marzeń Francji utworzenia imperium w Ameryce Północnej. Największa państwowości Największa
po 1760 roku były Wirginii na czele opozycji do coraz bardziej represyjne polityki kolonialnej Wielkiej Brytanii jest. Peyton Randolph, Richard Henry Lee, George Washington, Patrick Henry, i Benjamin Harrison były częścią delegacji wybrany do reprezentowania kolonię na Pierwszy Kongres Kontynentalny (1774) w Filadelfii. Został powołany do protestu akty parlamentu brytyjskiego; Randolph został wybrany prezesem Kongresu. W marcu 1775 roku, na zjeździe w Richmond, że wybranym delegatom do Drugiego Kongresu Kontynentalnego, Henry st
