Pierwsze biele na osiedlenie się w Nebrasce zrobił to nielegalnie, jako terytorium został oficjalnie zarezerwowane dla Indian. Wkrótce były domaga się, aby rząd federalny organizują Nebraska jako terytorium w celu zalegalizowania już tam osady, zapewnić trasy na linii kolejowej do Pacyfiku i otworzyć drogę do rozszerzenia rozliczenia zachód. W 1854 roku Kongres USA uchwalił ustawę Kansas-Nebraska. To stworzyło Terytorium Nebraski, który zawierał Nebraska i części Kolorado, Wyoming, Montana i Północ i Dakota Południowa. Nowe miasta szybko zostały ustalone, w tym Nebraska City, Plattsmouth i Omaha, które stało się stolicą terytorialnej. Rozliczenie jednak był powolny w pierwszej kolejności. Największa
przyjście osadników do tego, co było Indyjski Terytorium doprowadziło do konfliktu. Bitwa o Ash Hollow, walczył w zachodniej Nebrasce w 1855 roku, był jednym z wielu starć między Sioux i białych. W Pawnees oddał większość swojej ziemi rządowi, ale też, starli się z osadników i żołnierzy zostały wysłane do opanowania ich w 1859 roku
Homestead Act w 1862 roku i budowy Union Pacific Railroad, zakończone w 1869 roku, spowodowały gwałtowny wzrost liczby ludności. Inne terytoria zostały wykute w oryginalnym Terytorium Nebraski, a sama Nebraska osiągnął obecną wielkość w 1863 roku (Granica północna została nieco zmieniona w 1890 roku) W 1867 Nebraska został przyjęty do Unii jako stan 37. Stolica została przeniesiona z Omaha do Lincoln, i David Butler został wybrany gubernatorem stanu pierwszego. Skandale w administracji Butlera doprowadziło do jego oskarżenia i usunięcia w 1871 roku oraz przyjęcie nowej konstytucji w 1875 roku
Nowoczesnej Rozwoju
Od początku, życie gospodarcze państwa był zdominowany przez rolnictwo, jak Nebraska pole było dobrze nadaje się do wzrostu pszenicy i kukurydzy. Rolnicy często jednak znaleźli się nękana przez wysokie koszty (szczególnie stawki frachtowe i ziarna winda), niskie ceny dla swoich towarów i suszy. Dążąc do wzmocnienia się gospodarczo, stworzyli spółdzielni
