Podczas gdy napięcie rosło między Kościołem rzymskim i Bizancjum Karol kontynuował tradycję bliskich związków z papieżem, że jego ojciec kutej. W 795 roku papież Leon III został wybrany i konsekrowany na gniew niektórych urzędników kościelnych, którzy oskarżyli go o malwersacje, wśród innych opłat [źródło: Barbero i Cameron]. W 799, banda uzbrojonych mężczyzn prawdopodobnie zlecone przez przeciwników Kościoła papieża zaatakował Leo podczas publicznej procesji, aby uczynić go niezdatnym do papiestwa. Powtarzając oślepienie Cesarzowa Irene za swojego syna, mężczyźni próbowali oderwać się oczy Leo i wyrwać mu język, zgodnie z bizantyjskim zwyczaju na usunięcie kogoś z urzędu przez życie. [Źródło: Barbero i Cameron] Największa
Papież udało się uciec atak i przyznał się do ulgi i ochrony od Karola Wielkiego. Król zgodził i udał się do Rzymu w 800 nadzorować proces między papieża Leona i jego przeciwników i uniewinnić oblężonego papieża. Gdy w Rzymie, papież Leon III koronował Karola Wielkiego na cesarza Imperium Rzymskiego w czasie Mszy Boże Narodzenie. Największa
Naukowcy zgadzają się co do tego, czy Karol Wielki miał wcześniej o koronacji. Jego współczesny biograf Einhard, twierdził, że jest zaskoczony i rozgniewany Charlemagne. Przyjęcie takiego ważkie tytuł bez uprzedniego zgłaszania zastrzeżeń naruszałby etykiety politycznej [Źródło: Story]. Ale Einhard może pominąć te szczegóły celowo retuszowania obrazu Karola Wielkiego dla potomności. Tak czy inaczej, że podstępnie prosty akt papieża umieszczenie korony na pochylonej głowie Karola echem w całym średniowieczu i później.
Wielu historyków uznaje ten moment jako nieformalnego początku Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Koronacja związane ze sobą Kościół i państwo w sposób bezprecedensowy, twierdząc, autorytet papieża, aby nadać tytuł cesarski i udzielania ochrony kościelnych urzędników pod imperium Franków. Dla Karola Wielkiego, zdarzenie zjednoczył rozproszone ziemie Franków poprzez surowe przysięgi lojalności wobec korony i wyrównał swoją polity
