Charlemagne

szona domenę kościoła chrześcijańskiego. Wszędzie tam, gdzie jego armie odnieśli zwycięstwo, ludzie, zostały przeliczone i klasztory zostały zbudowane. Największa

W Rzymie, na Boże Narodzenie, 800, Papież Leon III koronował Karola Wielkiego na cesarza Rzymu. Ten koronacji był symboliczny gest ma zwiększyć moc Karola Wielkiego (i przez niego władzy papieża), twierdząc, dla niego dziedzictwo starożytnej władzy rzymskiej. Stworzyła w teorii dwóch władców zachodniej Europy-cesarza i papieża. Gdziekolwiek banery imperium poleciał, kościół był znaleźć ochronę. Gdziekolwiek doktryny rzymskiego kościoła zostały przyjęte, organ imperium było uznawane. Teoria ta przeżyła własne imperium Karola Wielkiego i nie umierają, aż do ostatecznego rozpadu Cesarstwa Rzymskiego w 1806 roku

Kapitał Karola Wielkiego i ulubioną rezydencją był Aix-la-Chapelle. Tu wybudował wspaniały pałac i szlachetnego marmuru katedrę lub Chapelle. Największa

syn Karola Wielkiego, Ludwika Pobożnego, wstąpił na tron ​​po śmierci ojca. Po śmierci Ludwika w 840 jego trzej synowie (Charles, Lotar, i Louis) walczyli o imperium i przez Traktat z Verdun (843) dzieli je między sobą. To nigdy nie było zjednoczone imperium. Mimo, że Karol jest często uważany za pierwszego cesarza, nie było prawdziwe połączenie pomiędzy jego imperium i Świętego Cesarstwa Rzymskiego, który został ustanowiony przez Ottona I w 962.