w połowie 11 wieku to okres częstych zmian władców i ogólnego spadku. Początek decydującego przerwie między katolickiego i Kościołów prawosławnych (Eastern wielkiej schizmy) miała miejsce w 1054.
Od jakiegoś czasu imperium miał ludów tureckich, jak sąsiedzi-przyjazny Chazarowie i agresywny Petchenegs. W 1060 roku nowym zagrożeniem, Turków seldżuckich, podszedł ze wschodu. Bizantyjczycy spotkał ich w bitwie pod Manzikertem w 1071 i poniósł druzgocącą klęskę. W tym samym roku ostatnie zasoby imperium we Włoszech zostały podjęte przez Normanów. Największa
Silny i stanie cesarz Aleksy I Komnena, wstąpił na tron w 1081. Normanowie następnie grożąc zachodniego wybrzeża Grecji. Aby pomóc bronić go, Aleksy zajmuje z pomocy floty weneckiej, w zamian za specjalne przywileje handlowe. Tymczasem Turków seldżuckich zdobyli Jerozolimę i już zaawansowany w całej Azji Mniejszej, gdzie siedzibę Sułtanatu Rum (Rzym), lub Ikonium. W 1090-91 Seldżuków i Petchenegs zawarł sojusz i zagroził Konstantynopol. Aleksy zaapelował do Zachodu dla wojska, aby mu pomóc. Nie było natychmiastowe odpowiedzi. Poprzez podżeganie do jednej grupy tureckiej przeciwko drugiej jednak Aleksy uratował kapitału i doszedł do porozumienia z sułtana Rum. Największa
W Europie Zachodniej, gdzie życie stał na środku religii, nie było już poważne zaniepokojenie Turcy. Pielgrzymi do Ziemi Świętej-która liczyła około 700 w 1026-27 i 7000, w 1064-65-znaleźć Turcy bardziej niebezpieczne niż do czynienia z Arabami. Autorem odpowiedzi na Zachodzie, zwłaszcza Francji do zarzutu Aleksego "decydując się uwolnić Jerozolimę z muzułmanami. Wyprawy krzyżowe do Ziemi Świętej rozpoczęła się w 1096 roku
krzyżowców, mieszka z ziemi i przy wszystkich możliwych łup jak to było w zwyczaju, były straszne utrapienie do Bizancjum. Aleksy spędził ogromne sumy, przenosząc je w jego domenie, aw zamian wyciągnął obietnicę, że dawne ziemie bizantyjskie odzyskane przez krzyżowców będzie zwrócony do imperium. Obietnica została tylko częściowo zachowane, a animozje między "łacinników", jak nazywali się z Zachodu, a Grecy szybko rosła. Największa
Niektóre Latynosi uważane Grecy za heretyków, trochę lepiej niż niewiernych muzułmanów. Bizantyjczycy, oprócz ich wściekłości wobec grasujących zachodnich wojsk, niechęć wirtualną kontrolę Wenecji ich gospodarki. W 1182 była wielka masakra obr
