Po I wojnie światowej Edward stał się "podróży ambasadorem" dobrej woli. Zrobił serię królewskich wycieczki, które miały z nim cały świat odwiedzając części Imperium Brytyjskiego. W 1919 roku zatrzymał się także w Stanach Zjednoczonych. Pokazał zaniepokojenie klas pracujących i upośledzonych w kraju i za granicą. Był zapalonym sportowcem. Jako kawaler księcia Walii, był w centrum wielu małżeńskich plotek. Największa
Edward panował od 20 stycznia do 11 grudnia 1936 roku, ale nigdy nie został koronowany. Abdykował, by poślubić amerykańską rozwódką, Wallis Warfield Simpson. (Brytyjski rząd przeciwieństwie to zjednoczenie z powodu roli króla jako tytularną głową Kościoła anglikańskiego; kościół zabronił rozwiedli osób się ożenić i nie uznają jego małżeństwo z panią Simpson.) Po jego abdykacji został wykonany Duke of Windsor przez jego brat, Jerzy VI. Edward ożenił się z panią Simpson w czerwcu 1937. W czasie II wojny światowej na krótko służył jako generała majora z brytyjskich sił we Francji. Był gubernatorem Wysp Bahama, 1940-45, a następnie mieszkał głównie we Francji. Największa
Edward wspomnienia, a King Story (1951), później stała się podstawą filmu dokumentalnego pod tym samym tytułem. Największa