1830, jednak dwa plemiona (Ngati Tama i Ngati Mtunga) byli zmuszeni ze swojej ziemi przez muszkiet Wars , Ruszyli na południe w poszukiwaniu nowej ziemi, w końcu natrafiają na Wyspach Chatham, do domu podobnie nazwane ludzi Moriori. Maori zauważyć, obfitość pożywienia w okolicy, a także brak broni w obozach Moriori. Moriori były znane jako spokojnych ludzi, a Maori wykorzystane przeciwko nim w tym dążeniu do nowej ziemi. W rzeczywistości, spotkanie, w którym Moriori po prostu dyskutować, jak korzystać z nachalne Maori został błędnie jako " rady wojennej, " monitowania Maorysów do ataku. Moriori, którzy nie zginęli od razu zostali wrzuceni niewolnictwa, a niektóre zostały później zabity i zjedzony. Moriori zostały skutecznie ugaszony, pozostawiając Wyspach Chatham do Maorysów. Największa
Powrót na kontynencie, plemienne walki szybko rozproszona, głównie ze względu na wiele innych rosnących obaw Maorysi mieli się zmierzyć. Broń palna nie była jedyną rzeczą, Europejczycy przyniósł do Nowej Zelandii. Choroby wspólne w Europie chwycił wśród Maorysów, których układ odpornościowy były w dużej mierze bezbronni. Mimo to, Maori ogólnie z zadowoleniem Europejczyków. Chrześcijańscy misjonarze, skazanych na lam i innych, którzy osiedlili się na terenie górzystym, założyć sklep i odnieść upraw, takich jak słodkie ziemniaki. Pomimo różnic kulturowych i barier językowych oczywistym, związki zawodowe eskalacja pomiędzy rdzennych Maorysów i europejskich osadników. Największa
Ponadto, misjonarze pracowali, aby poszerzyć umiejętności wśród Maorysów poprzez ustanowienie języka pisanego Maori. Przed tym, grupa głównie przekazywane ustnie. W 1835 roku, jednak fala zaczęła się obracać, chociaż zajęło czasu, aby stało się oczywiste. Istniały obawy, że Francuzi chcieliby aneksji Nowej Zelandii. W odpowiedzi, liderzy Maori podpisały porozumienie, które skutecznie zamienił Anglię w
