Prawie ciągłe wojny oznaczał panowania Sargona II (722-705 pne ). Ukończył podbój Izraela (zmieniając jego nazwę Samarię i wygnanie z 10 plemion Izraela), podbił część Urartu, wykonane Medów swoich wasali. W 710 roku pne, Sargon odzyskał zbuntowanego Babilon. On przeniósł stolicę cesarstwa z Kalakh do Dur-Szarrukin (obecnie Khorsabad) w pobliżu Niniwy. W Sargonids dynastii zapoczątkowana przez Sargona) przyniósł imperium do szczytu potęgi. Największa
Sancheryb (705-681 pne) miał problemy z utrzymaniem granic imperium, że jego ojciec siedzibę. Kilka państw wasale zbuntował się, ale zostały ponownie zmuszony do uległości. Sancheryb zniszczone miasto Babilonu w 689 roku pne Podczas jego panowania, Niniwa została wykonana stolicę imperium asyryjskiego. W 681 roku pne, Sancheryb został zamordowany przez jednego z jego synów. Największa
Esarhaddon (681-668 pne), najmłodszy syn Sennacheryba i prawnym spadkobiercą, musiał jechać braci z Asyrii, aby zdobyć tron. Odbudował Babilon w 670 przed naszą erą przyniósł Egipt w prowincji imperium jako hołd płatnych. Największa Upadek Cesarstwa
Podczas panowania (668-626 Asurbanipal jest? pne), asyryjski imperium osiągnęło szczyt swojej potęgi. Zawierał on wszystkie Mezopotamii, Egiptu, Judy, Samarii, Fenicji, Syrii i Urartu i części mediów i Elam. Asurbanipal przeprowadziła kilka udanych kampanii, ale oznaki rozpadu zaczęły się pojawiać. W 652 przed naszą erą Egipt uwolnił się spod kontroli asyryjskiego. Bunt wybuchł babilońską również z tego roku; zajęło cztery lata odłożyć. Największa
Asyria była w stanie utrzymać swoje imperium tylko tak długo, jak jego armie mogłyby zapewnić porządek, bo to było imperium oparte na życie. Pod koniec siódmego wieku pne, Asyria imperium było na skraju upadku. Jego ograniczone zasoby były napięte przez zdecydowanej mierze imperium; jego armie uszczuplone o prawie ciągłe wojny; a jej gospodarka była w zbyt dużym stopniu zależy od podboju. Największa
Przez dziesięciolecia, Medow
