Seleucydów Brytania, starożytne królestwo, które koncentrowały się głównie w Syrii. Została założona przez Seleukosa, jednego z diadochów (następcy), grupa generałów w armii Aleksandra Wielkiego, do których sterowania imperium Aleksandra spadł po jego śmierci w 323 roku. W ciągu roku diadochów walczyli sobą najwyższą kontrolą. W 312 przed naszą erą Seleukos przejął kontrolę Babilonii. Jak Seleukos I, później zwany Conqueror, stworzył imperium w formie załącznika Syrię, Azję Mniejszą i obszary na wschód do Indii. Założył ze swoich stolic Seleucji-on-the-Tygrysem, w pobliżu Babilonu, i Antiochii, w północnej Syrii. Oba miasta stały się główne centra handlowe.
cywilizacja Seleucydów Brytanii był hellenistyczny lub grecki, wpłynęły przez rodzimych tradycji azjatyckich. Królowie, na przykład, mówił po grecku, ale orzekł w Oriental sposób jak absolutnych monarchów.
Seleukos został zamordowany przez rywala w Macedonii w 280 roku pne Jego potomkowie zawarte pięciu innych królów nazwie Seleukos i 12 królów nazwie Antioch. Najbardziej zauważalną wśród nich Antioch III (panował 223-187 pne.) I Antioch IV (panował 175-163 pne.). Imperium stopniowo rozpadły się w późniejszych królów. Główni rywale byli Ptolemeuszy Egiptu, z którym następstwo wojny toczyła. Partowie, rodem grupa w Persji, ogłosiły niepodległość od Seleucydów reguły i zaczął znaleźć swoje własne imperium w około 248 roku pne. O 129 przed naszą erą Seleucydów Brytania został zredukowany do małego obszaru w północnej Syrii. Skończyło się 64 przed naszą erą kiedy Pompejusz dokonane Syria rzymska prowincja.