Morze Czarne, organ śródlądowe wody między Azji Mniejszej i Europie, graniczy z Ukrainy, Rosji, Gruzji, Turcji, Bułgarii i Rumunii. Na północy, Morze Czarne jest połączone z Morzem Azowskim przez Cieśninę Kerczu. W południowo-zachodniej, to uchodzi do Morza Śródziemnego przez Bosfor, Morze Marmara i Dardanele. Z wyjątkiem północno-zachodniej, gdzie piaszczyste wybrzeże jest nizinne, Morze Czarne jest prawie całkowicie otoczony przez góry. Wśród nich są zakresy Kaukaz i Pontic. Krym wystaje daleko w Morzu Czarnym na północy. Największa
Największą długość Morza Czarnego (wschód-zachód) znajduje się około 710 mil (tysiąc sto czterdzieści km) i jego największą szerokość około 390 mil (630 km). Zajmuje powierzchnię około 163.000 mil kwadratowych (422.000 km 2), nieco więcej niż pięć razy większa od jeziora Superior. Morze jest płytkie, w północno-zachodniej; osiąga swoje największe głębokości około +7254 stóp (2.211 m) -off wybrzeży Turcji. Największa
Morze Czarne jest o połowę słony jak ocean, głównie z powodu znacznego opadów na morzu i wielkiego napływu wody rzecznej. Praktycznie nie ma życia roślin i zwierząt występuje głębiej niż około 400 stóp (120 m) poniżej powierzchni, ponieważ woda zawiera niewystarczającą tlenu do obsługi najbardziej życia morskiego. Prądy powierzchniowe w morzu uruchomić w lewo w dwóch dużych spirale, jeden w części wschodniej i jeden na zachodzie. Tides są nieistotne. Mgły i zimowe sztormy są częste. Największa
Morze Czarne jest praktycznie wolna od lodu w zimie i jest ważna do krajów sąsiednich do wysyłki. Porty to Odessa i Sewastopolu na Ukrainie; Noworosyjsk w Rosji; Batumi w Gruzji; Trabzon i Samsun w Turcji; Warna w Bułgarii; i Constana w Rumunii. Morze jest także miejscem ważnych baz morskich i wspiera połowów przemysłowych. W 1980 i na początku 1990 roku, jednak przełowienie i zanieczyszczenie poważnie uszkodzony połowów przemysłowych na Morzu Czarnym. Krym ma wiele nadmorskich kurortów. Największa
W czasach starożytnych Greków i Rzymian byli wśród tych, którzy skolonizowali tereny nad Morzem Czarnym, o nazwie Pontus Euxinus przez Rzymian. Do piątego wieku naszej ery, morze przybył pod kontrolą Bizancjum. Po ich imperium spadł do Turków osmańskich w 1453 roku, Morza Czarnego została praktycznie zamknięta dla Zachod
[1] 