Archipelag Bismarcka, grupa kształcie półksiężyca wysp na południowym Pacyfiku, na północny wschód od Nowej Gwinei. Leżą tuż na południe od równika i rozciągnąć ponad 300 mil (480 km) z północy na południe i prawie 600 mil (960 km) na wschód do zachodu. W sumie jest ich około 200 wysp, o powierzchni 18.700 mil kwadratowych (48,400 km2). Wody przylegające to mórz Bismarck i Salomona. Największa
Największa wyspa w grupie jest New Britain. Z małych pobliskich wysp ma powierzchnię około 14.100 mil kwadratowych (36.500 km2) i populacji 311,955. Drugim co do wielkości jest Nowa Irlandia, obejmujące 3.800 mil kwadratowych (9840 km2); to liczy 87,194. Inne spore wyspy są Manus, na Wyspach Admiralicji; Nowy Hanower; Umboi; i Mussau, w Matthias Grupa św. Największa
Wyspy są górzyste. Najwyższy szczyt, rosnące 8000 stóp (+2438 m) nad poziomem morza, jest na Nowej Brytanii. Rzeki są krótkie i szybkie. Rośliny Jungle rozwijać się w gorącym klimacie wilgotnym. Największa
Większość mieszkańców to Melanezji. Największym osada jest Rabaul, z populacją 17,022, na Nowej Brytanii. Podniesienie kokosów, kawy i innych roślin tropikalnych jest główną działalność gospodarcza. Największa
Niemcy załączone archipelag w 1884 roku i nazwał ją na cześć księcia Ottona von Bismarcka. W 1920 roku, po I wojnie światowej, o terytorium mandatowe umieszczone wyspy pod kontrolą australijskiej. Japonia przejął je w 1942 roku Alianci zrobione New Britain i Admiralties w latach 1943-44, ale ominął innych wysp. W 1946 roku wyspy zostały ponownie umieszczone pod administracją australijską jako część Terytorium Powierniczego Nowej Gwinei, stworzony przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Od 1949 roku zostały one administracyjnie częścią tego, co jest obecnie Papua Nowa Gwinea, która uzyskała niepodległość w 1975 roku przez Australii