Ciężki emigracja Żydów do Palestyny i nabycia gruntów na dużą skalę przez osadników żydowskich miały miejsce w 1920 i 1930 roku. W 1936 roku Arabowie zbuntowali się przeciwko brytyjskiej administracji mandatu, żądając kres żydowskiej imigracji i wzywając do ustanowienia arabskiego panowania nad Palestyną. Bunt został wprowadzony w roku 1937. W próbie doprowadzenia pokoju w regionie, rząd brytyjski w 1939 roku utworzył nową politykę imigracyjną, która znacznie ograniczyła napływ Żydów. Największa
Objawienie po II wojnie światowej, że nazistowska Niemcy zamordowali około sześć milionów Żydów zbudowany wrażenie wśród wielu światowych przywódców, że ojczyzną Żydów powinno być ustalone w Palestynie, które Żydzi uznać ich rodzinnego domu. W 1947 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych zaproponowała plan podziału Palestyny na obszarach arabskich i żydowskich; został odrzucony przez Arabów. Największa
Wielka Brytania zakończyła swój mandat nad Palestyną w 1948 roku, przywódcy żydowscy ogłosił państwo Izrael. Po wojnie nad Palestyny między Żydów i Arabów, w regionie pozostało podzielone między arabsko-odbyło terytorium Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy-a Państwem Izrael. Największa
