Dunkierka (francuski: Dun-kerque), we Francji, w porcie morskim w Cieśninie Dover, w pobliżu granicy z Belgią. To najdalej na północ francuskiego portu. Miasto jest w płaskim, niskim regionie odsączone kanałami i chronione przez wały. Większość przemysłu znajduje się na przedmieściach. Są stocznie, rafinerie ropy naftowej, huty metali i drewna, rośliny, juty i bawełny młyny, fabryki i łodzi rybackich Sprzęt i rybne i warzywne fabryk konserw. W pobliżu znajduje się kurort. Największa
W mieście mówi się, że pochodzi z VII wieku, kiedy wieś zerwał się wokół kaplicy ufundowanej przez Saint Eloi. Wzmocniony w 10. wieku, Dunkierka była kluczowym portem w walkach, które zaangażowanych Francja, Święte Cesarstwo Rzymskie, Hiszpanii, Anglii i Holandii. W 1658 roku Oliver Cromwell zobowiązany do oddania Dunkierki we Francji do Anglii, ale Karol II sprzedał go w 1662 roku Francuzi mocy traktatu z Utrechtu (tysięcy siedemset trzynaście), fortyfikacje Dunkierce zostały zburzone, a jego port został wypełniony. Obiekty te zostały przywrócone w 1783 roku
Dunkierka wytrzymał ciężkie bombardowanie Niemiec w I wojnie światowej To był miejscem jednego z najbardziej dramatycznych wydarzeń II wojny światowej. Ponad 300.000 alianckich żołnierzy (głównie brytyjskich) zostały uwięzione na plaży w Dunkierce, kiedy Niemcy zajęli wszystkie inne francuskie porty kanału. Żołnierze byli pod ciężkim bombardowaniem i jednym z największych bitew powietrznych wojny szalały nad głową. Ponad 900 statków wszystkich typów usunięte 338,226 żołnierzy w dziewięć dni (26 maja-4 czerwca 1940) Największa
Populacja:.. 71,071 Największa