Hong Kong International Airport jest tylko na północ od wyspy Lantau. Metro, tunel samochodowy, a promy połączyć Wiktoria i Kowloon. The Kowloon-Kanton kolejowa łączy Hongkongu do innych części Chin.
Ludzie
Według spisu z 2001 roku, Hongkong liczy 6,708,389. Ponad 99 procent ludzi są chińskie. Główną religią jest buddyzm. Angielski i chiński są języki urzędowe; Kantoński jest używany przez większość Chińczyków. Wiodący instytut szkolnictwa wyższego jest Uniwersytet w Hong Kongu. Edukacja jest bezpłatna i obowiązkowa w wieku od 6 do 15.
Historia i rządowych
Chiny oddał wyspie Hong Kong do Wielkiej Brytanii w 1842 roku, a w 1860 roku półwysep Kowloon W 1898 uzyskał brytyjski 99-letnią dzierżawę na Nowych Terytoriach ( kilka pobliskich wysp i obszarów kontynentalnych przylegające do Kowloon). Zbudowali obiektów portowych, zwiększenie wymiany handlowej z Chinami, a wykonane Hongkong międzynarodowym centrum wymiany towarów i pieniędzy. Największa
Od 1941 do 1945 roku Hongkong był okupowany przez Japończyków. Po II wojnie światowej, duża liczba uchodźców z Chin weszła Hong Kong, stanowiąc źródło taniej siły roboczej. W następnych dziesięcioleciach Hongkong stał się głównym centrum produkcji i handlu. W 1984 roku Wielka Brytania zgodziła się na przeniesienie suwerenności regionu z powrotem do Chin. Przekazanie odbyło się w 1997 roku, a teren stał się Hongkong, Specjalny Region Administracyjny (SAR) w Chinach. Największa
Hongkong SAR jest podawany przez prezesa wybrany przez komitet selekcyjny w Chinach. Dyrektor naczelny jest podrzędny w stosunku do Rady Państwa w Chinach i obsługuje maksymalnie dwie pięcioletnie kadencje. Jest 60 miejsc Radzie Legislacyjnej, z czego jedna trzecia jest bezpośrednio wybierany. Pierwsze wybory parlamentarne pod chińską kontrolą odbyły się w maju 1998 roku 
[1] [2]