surowce mineralne Tybetu znane są obszerne, ale są w dużej mierze niedostępne i nieużywane. Tylko boraks, sól, i potażu (wzięte z jezior na płaskowyżu Tybetu) produkowane są w znacznych ilościach. Największa
Transport został znacznie poprawiła się od początku 1950, kiedy Tybet został przejęty przez Chiny. Drogi połączyć Tybet z przylegającym Xinjiang, Qinghai i Syczuan. Oni także przemierzać dolinę Yarlung i zapewnić dostęp do Bhutanu, Indii, Nepalu i. Największa naród i rząd
Tybetańczyków, wschodni azjatycki mongoloid ludzi, stanowią około 65 procent populacji. Pozostała są chińskie, z których wielu zostało rozliczone w Tybecie od 1950 roku przez chińskie władze komunistyczne. Przed Chińczycy przejęli kontrolę, Tybet był feudalne kraju. Większość gruntów należała do lamów (mnisi) i szlachty, którzy byli niewielką mniejszością. Reszta ludności składała się z koczowniczych pasterzy i rolników. Komunistyczna zasada spowodował rozbicie starej struktury politycznej i społecznej. Największa
Większość ludności Tybetu, zgłoszonych jako 2,616,329 w 2000 roku, jest skoncentrowana w Yarlung Valley. Lhasa, stolica i największe miasto, miał około +124000 mieszkańców w 1992 roku; Shigatse i Gjance są tylko inne miasta spore. Największa
język tybetański, chińsko-tybetańskiej rodziny języków, jest ściśle związane z Birmy. Lamaism, formą buddyzmu, jest tradycyjna religia. Największa
Tybet jest regionem autonomicznym w ramach Chińskiej Republiki Ludowej. Rzeczywista kontrola rządu jest w rękach chińskich urzędników komunistycznych. Jednak nominalny szef rządu jest przewodniczący Tybetańskiego Regionu Autonomicznego. Istnieje również 301-członek Pierwszy Kongres Ludowy. Tybet był dawniej teokracja (państwo rządzone przez przywódców religijnych), z Dalajlamą jako władcy, a drugi Panczenlamy w mocy. Największa
[1] [2]