Tuatara, A lizardlike gad na kilku małych wysp Nowej Zelandii. Jeden gatunek zamieszkuje około 30 wysp. W 1990 roku stwierdzono, że istnieje drugi gatunek na jednej wyspie. Największa
hatteriami pozostały niemal bez zmian do około 200 milionów lat. Dorośli są zielonkawo-brązowe góry z białymi plamkami lub szarości. Na spód są lżejsze. Grzebień białym kolce rośnie wzdłuż szyi i plecach. Dorosły samiec jest o dwie stopy (60 cm) i waży około dwóch funtów (900 g); samica jest mniejsza. Największa
hatteriami są powolne w ciągu dnia, ale w nocy, gdy aktywne są polowania na takie jedzenie jak owady, pająki, ślimaki, i dżdżownic. Mieszkają w norach dokonanych przez brzegu ptaków, zwłaszcza Petrels. W lecie, ptaki i hatteriami dzielić nory. Jeśli hatteria nie może znaleźć nory ptak, to kopie własnych. Największa
Na wiosnę, samica składa od 8 do 15 miękkich, białych jaj, które są około jednego cala (2,5 cm). Młode wylęgają ponad rok później i są około sześciu cali (15 cm). Ich ciała są brązowe lub szare z paskami na gardle. Hatteriami nie osiągają dojrzałość płciową, aż do ich około 20 lat. Niektóre osobniki żyją w niewoli przez ponad 50 lat. Wiele zoologów uważają, że w ich naturalnych siedlisk mogą żyć hatteriami od ponad 100 lat. Największa
hatteriami, które są zagrożone, są chronione przez rząd Nowej Zelandii. Największa
Te dwa gatunki tuatara są Sphenodon punctatus i (bardziej niedawno mianowany) S. guntheri. Są to jedyne żyjący członkowie Zakonu Rhyncho-cephalia. Największa