Idąc ulicą Nowy Jork, ostatnią rzeczą, jakiej można się spodziewać jest dla torpedo przyjść barreling dół na ciebie ze szczytu Empire State Building. Jednak, jak w roztargnieniu oglądać gołębie dziobać się na kogoś jest odrzucana tuńczyka na żyta, nadjeżdżający z naprzeciwka smuga szary i biały ledwo daje wystarczająco dużo czasu, aby podjąć osłonę pod pobliskiej ławce. Dziobania gołębie nie mają tyle szczęścia, a torpeda, która teraz wydaje się mieć dziób i szpony, odlatuje do pobliskiego wieżowca, gołębia w tym wątku, aby cieszyć się jego przekąskę. Największa
Ptak Galeria zdjęć
Teraz pewnie sobie sprawę, że lampa z piór był jeden z sokołów wędrownych, które teraz nazywamy tętniące życiem miasta, takie jak Nowy Jork domu. Pomylenia tych ptaków do szybkich poruszających torped jest łatwa do wykonania, jednak, biorąc pod uwagę, że po raz zagrożonych ptaków może osiągnąć prędkość ponad 200 mph (320 kph) podczas nurkowania na zdobycz [Źródło: Cornell Lab of Ornitologicznego]. Ci faceci może dać Dale Earnhardt Jr. biegać za swoje pieniądze, nie pit potrzebne. Największa
Gdy wiele osób proszony najszybsze zwierzę na świecie, od razu myśleć o gepard. Ale gdyby spojrzeć w niebo, oni znaleźć anteny akrobata, który może osiągnąć prędkościach ponad trzy razy szybciej. Z ich potężnych mięśni klatki piersiowej, długiej rozpiętości skrzydeł i opływowym kształcie, sokołów wędrownych są naprawdę myślą o szybkości. - NASCAR nie zaprojektowali je lepiej Największa
Znalezione na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, sokołów wędrownych są najbardziej rozpowszechnionym ptaków na świecie, nieobecny tylko w odosobnionych wysp oraz w wysokie góry, rozległe pustynie i dżungle. Chociaż może to być trudne do wykrycia jedno posiedzenie wciąż można ich zidentyfikować przez ich niebiesko-szare grzbiety i podobnie kolorowe długie, spiczaste skrzydła, jak również białe i czarne plamy na brzuchu. Mają także czarne pasy ustawione przed ich białawe twarzy, które przypominają wąsy. Największa
Tak szybko, jak są, sokołów wędrownych ledwo mógł wyprzedzić (lub outfly) niebezpieczeństwa dichloro-dwufenylowym-trichloroetan (DDT). Począwszy od 1940 roku i trwały do wczesnych lat 70-tych, cała amerykańska populacja sokoła wędrownego doświadczyła drastycznych spadków na skutek powszechnego stosowania tej śmiertelnej pestycyd, który spowodował ich skorupki jaj, aby osłabić
[1] 