Para kontynuowała swoją codzienną rutynę do maja 1925, kiedy Uyeno nie wrócił na zwykłym pociągiem jednego wieczoru. Profesor miał wylew na uczelni, że dzień. On umarł i nigdy nie wrócił do stacji kolejowej, gdzie jego przyjaciel czekał. Największa
Hachiko został rozdawane po śmierci swego pana, ale rutynowo uciekł, pokazuje się znowu i znowu w swoim starym domu. Po czasie, Hachi najwyraźniej zrozumiał, że już nie profesor Uyeno mieszkał w domu. Więc poszedł szukać swojego pana na stacji kolejowej, gdzie towarzyszył mu tak wiele razy wcześniej. Każdy dzień, Hachiko czekał na Uyeno wrócić. I każdego dnia, że nie widzi swojego przyjaciela wśród osób dojeżdżających do pracy na stacji. Największa
stałym elementem na dworcu, który był Hachiko przyciąga uwagę innych osób dojeżdżających do pracy. Wielu ludzi, którzy uczęszczanych stacji kolejowej Shibuya widział Hachi i profesor Uyeno razem każdego dnia. Zdając sobie sprawę, że Hachiko czekał w czuwaniu dla zmarłego mistrza, ich serca dotknął. Przywieźli traktuje Hachiko i żywność nakarmić Go w czasie jego oczekiwania. Największa
Aktualności z niezwykłej lojalności Hachiko w końcu trafiła poza Tokio, a on stał się czymś charakterystycznym rysunku w Japonii. Pomnik Hachiko kute przez rzeźbiarza Ando Teru został wzniesiony na stacji kolejowej, gdzie w 1934 roku został Hachiko czeka powrót swego pana każdego dnia przez prawie 10 lat. W tym czasie miał zejść z mange, odparty liczne kundle ulic i zaciągniętych Heartworms. Mimo wszystkich trudności, jakie napotkał, kontynuował czekać Największa
W dniu 8 marca 1935 roku, Hachiko ustanowione umrzeć w miejscu, gdzie spędził dziesięć lat każdego dnia czeka na Uyeno do domu [źródło.: Tribune]. Jego kości zostały pochowane obok grobu swojego pana. Największa
Śmierć Hachiko został opłakiwali jego narodu. Jak wszedł Japonia II wojnę światową, a wszystkie metale stały się cenne, jednak sentymentalizm ustąpiła prakt
