Nie wszyscy eksperci zaakceptować teorię wąskiego gardła. Bardziej prawdopodobny scenariusz, niektórzy mówią, że ludność jest gepard pozostały wielkie, ale został podzielony na wiele małych, odizolowanych subpopulacji. Taka fragmentacja może mieć miejsce pod koniec epoki lodowcowej, jak fluktuacje klimatyczne spowodowane zaliczki i rekolekcje ekosystemów, takich jak lasu i sawanny. Jako forest rozszerzony w sawanny odcięcie jednej części z drugiej, zwierzęta z każdej strony lasu mogły być rozdzielone i pozostały tak przez tysiące lat. Według tej teorii, gdy jedna grupa zmarł z powodu choroby, overhunting, lub z jakiegoś innego powodu, jego terytorium zostało ostatecznie recolonized przez kilka osób z pobliskiego subpopulacji. Powtarzane w kółko, proces ten w końcu doprowadzić do utraty zmienności genetycznej. Największa
Populacja genetyk Philip W. Hedrick z Arizona State University w Tempe jest jeden ekspert, który zgadza się, że gepard mógł osiągnąć swoją niską zmienność genetyczną bez jego populacja spada na skraju wyginięcia. Ale Hedrick zwraca również uwagę, że w tym kilka gatunków zwierząt-bobrów w Szwecji i północnych słoni żyjących przy wybrzeżu Kalifornii, mają niską zmienność genetyczną, jednak ich duże populacje nie wydają się cierpieć problemy zdrowotne lub rozrodczych w wyniku. " My tak naprawdę nie wie, jak bardzo zmiana jest wymagana dla gatunek się dobrze i są zdrowe, " Hedrick mówi Największa Cheetah Genetyka:. Debata nad Choroba Największa
Tak więc, bardziej ważne pytanie dla geparda, niż jak to ma niska różnorodność genetyczna jest to, czy przetrwanie kota zostało naruszone przez to. Naukowcy pytają na przykład, czy gepard jest jednorodność genetyczna rzeczywiście stało się zbyt podatne na choroby. Aby odpowiedzieć na to pytanie, które uznają za katastrofę, która rozpoczęła się w maju 1982 roku, kiedy to samica geparda, które zostały niedawno
